Άρθρο του Άκη Ντάνου
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ «χτύπησαν μύγες» πολλές από τις εμπορικές επιχειρήσεις του νομού κατά την διάρκεια των εκπτώσεων. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης του νομού είναι δεδομένη και ειδικά σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, που μέχρι τώρα πολλοί τις χαρακτήριζαν προνομιούχες, τους δημοσίους υπαλλήλους.
ΜΠΟΡΕΙ, τα όσα τους καταλογίζουν για αγενή συμπεριφορά, αναποτελεσματικότητα, γραφειοκρατία, ρουσφετολογικά συμπλέγματα κλπ, να είναι μέχρι ένα σημείο σωστά, όπως σαν σωστό ακούγεται και το γνωστό «εμείς σας πληρώνουμε…». Ναι πράγματι εμείς, με την υπεραξία που παράγουμε, πληρώνουμε όλα τα μη παραγωγικά επαγγέλματα, όμως να που τα πράγματα έχουν και άλλη όψη.
Η ΜΕΙΩΣΗ έως και εξαφάνιση του δώρου των Χριστουγέννων στον δημόσιο τομέα, δεν ήταν εμφανής μόνο στις τσέπες των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά έλειψε και από τα ταμεία των εμπόρων. Η μείωση του τζίρου των εμπορικών οδήγησε στην μείωση του αριθμού των υπαλλήλων τους. Η μείωση του αριθμού των υπαλλήλων οδηγεί στην μείωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών. Η μείωση των εργαζομένων και η υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και κατ` επέκταση προϊόντων, οδηγεί στην μείωση της κατανάλωσης και την ελαχιστοποίηση των εσόδων από τον ΦΠΑ και την φορολόγηση του εισοδήματος.
ΚΑΙ Ο ΦΑΥΛΟΣ κύκλος συνεχίζεται μέχρι να επιστρέψει εκεί που ξεκίνησε, στην δυναμική της ελληνικής κοινωνίας που βασίζεται στους λεγόμενους «κρατικοδίαιτους». Αλήθεια θα μπορούσε να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί, αν μειωθούν και άλλο οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ενώ παράλληλα δεν θα αναπτύσσεται κανένας άλλος παραγωγικός κλάδος;
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ να υπάρχει χαμηλό εργατικό κόστος για να υπάρχουν ανταγωνιστικά προϊόντα. Ο γερμανός εργαζόμενος αποτελεί σαφέστατη διάψευση των άσχετων οικονομολόγων που ταυτίζουν την ανάπτυξη με την φτηνή εργατική δύναμη. Η εποχή που οι εργάτες «κατείχαν μόνο την εργατική τους δύναμη» πέρασε. Και μαζί μ` αυτήν και η νοοτροπία εκείνων που ζητούν να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα αντί να διεκδικούν να αποκτήσουν κι αυτοί την δικιά τους. Ο δημόσιος τομέας, ακόμα και σε περιοχές όπως η Αργολίδα, μπορεί για ένα μικρό αλλά κρίσιμο διάστημα να αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας για τις υπόλοιπες παραγωγικές δυνάμεις.
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ «χτύπησαν μύγες» πολλές από τις εμπορικές επιχειρήσεις του νομού κατά την διάρκεια των εκπτώσεων. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης του νομού είναι δεδομένη και ειδικά σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, που μέχρι τώρα πολλοί τις χαρακτήριζαν προνομιούχες, τους δημοσίους υπαλλήλους.
ΜΠΟΡΕΙ, τα όσα τους καταλογίζουν για αγενή συμπεριφορά, αναποτελεσματικότητα, γραφειοκρατία, ρουσφετολογικά συμπλέγματα κλπ, να είναι μέχρι ένα σημείο σωστά, όπως σαν σωστό ακούγεται και το γνωστό «εμείς σας πληρώνουμε…». Ναι πράγματι εμείς, με την υπεραξία που παράγουμε, πληρώνουμε όλα τα μη παραγωγικά επαγγέλματα, όμως να που τα πράγματα έχουν και άλλη όψη.
Η ΜΕΙΩΣΗ έως και εξαφάνιση του δώρου των Χριστουγέννων στον δημόσιο τομέα, δεν ήταν εμφανής μόνο στις τσέπες των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά έλειψε και από τα ταμεία των εμπόρων. Η μείωση του τζίρου των εμπορικών οδήγησε στην μείωση του αριθμού των υπαλλήλων τους. Η μείωση του αριθμού των υπαλλήλων οδηγεί στην μείωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών. Η μείωση των εργαζομένων και η υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και κατ` επέκταση προϊόντων, οδηγεί στην μείωση της κατανάλωσης και την ελαχιστοποίηση των εσόδων από τον ΦΠΑ και την φορολόγηση του εισοδήματος.
ΚΑΙ Ο ΦΑΥΛΟΣ κύκλος συνεχίζεται μέχρι να επιστρέψει εκεί που ξεκίνησε, στην δυναμική της ελληνικής κοινωνίας που βασίζεται στους λεγόμενους «κρατικοδίαιτους». Αλήθεια θα μπορούσε να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί, αν μειωθούν και άλλο οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ενώ παράλληλα δεν θα αναπτύσσεται κανένας άλλος παραγωγικός κλάδος;
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ να υπάρχει χαμηλό εργατικό κόστος για να υπάρχουν ανταγωνιστικά προϊόντα. Ο γερμανός εργαζόμενος αποτελεί σαφέστατη διάψευση των άσχετων οικονομολόγων που ταυτίζουν την ανάπτυξη με την φτηνή εργατική δύναμη. Η εποχή που οι εργάτες «κατείχαν μόνο την εργατική τους δύναμη» πέρασε. Και μαζί μ` αυτήν και η νοοτροπία εκείνων που ζητούν να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα αντί να διεκδικούν να αποκτήσουν κι αυτοί την δικιά τους. Ο δημόσιος τομέας, ακόμα και σε περιοχές όπως η Αργολίδα, μπορεί για ένα μικρό αλλά κρίσιμο διάστημα να αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας για τις υπόλοιπες παραγωγικές δυνάμεις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου