Άρθρο του Άκη Ντάνου
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ μας τελείωσε. Κανείς δεν μιλά για την κατασκευή του πανεπιστημιακού κάμπους στο Μπολάτι. Ποιος να τολμήσει βέβαια εν μέσω οικονομικής κρίσης να επενδύσει στην παιδεία; Λειτουργικά κόστη, ανελαστικές δαπάνες και ότι άλλο θα μπορούσε να συνοδεύσει μια πανεπιστημιακή μονάδα. Κι όμως για ένα χωράφι πορτοκαλιές ξοδεύτηκαν εκατοντάδες ευρώ.
ΟΙ ΔΗΜΟΙ του Ναυπλίου και του Άργους κατέφυγαν στον δανεισμό προκειμένου να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους για την αγορά του χωραφιού, φουσκώνοντας κατά πολύ τα χρέη τους και στερώντας άλλα έργα από τους δημότες τους. Ο τρίτος ισότιμος εταίρος, η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Αργολίδας, στέρησε και αυτή με την σειρά της έργα για τον νομό κατευθύνοντας προς τα εκεί μέρος των αποθεμάτων της.
Ο ΕΓΓΥΗΤΗΣ του δανείου και των δύο δήμων η νομαρχεία δεν υφίσταται πια και ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί, αν ένας εκ των δύο ή και οι δύο δήμοι περιέλθουν σε πιστοληπτική απαξίωση. Λίγο όμως μας ενδιαφέρει το που θα μπορέσουν οι τράπεζες να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Αυτό που ενδιαφέρει είναι πως μέσα σε περίοδο κρίσης η μη αξιοποίηση της δημοτικής πλέον περιουσίας αποτελεί έγκλημα.
ΦΥΣΙΚΑ δεν εννοώ την αξιοποίηση κατά την ΠΑΣΟΚική ή Νέο Δημοκρατική αντίληψη του ξεπουλήματος, αλλά στο να ανεγερθεί το Πανεπιστημιακό Κάμπους. Η κατασκευή από μόνη της θα δώσει κάποια πνοή στα συναφή με τις κατασκευές επαγγέλματα. Στον πέριξ αυτού χώρο θα δραστηριοποιηθούν νέα επιχειρήσεις, από καφετέριες έως ενοικιαζόμενα δωμάτια. Η αύξηση του πληθυσμού λόγο του αριθμού των φοιτητών, θα οδηγήσει σε άνοδο του καταναλωτισμού και ενίσχυση των μεταπρατικών επιχειρήσεων, κ.α.
ΣΕ ΟΛΑ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το σημαντικότερο. Η φοίτηση, όπως και ο στρατός αποτελούν συν τοις άλλοις και μέσω απόκρυψης της ανεργίας πράγμα που σημαίνει εξοικονόμηση πόρων από το ταμείο ανεργίας. Αν λοιπόν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς με άλλο μάτι θα διαπιστώσει πως το κλείσιμο μιας σχολής ή η μη ολοκλήρωσή της στην προκειμένη περίπτωση ίσως είναι αρκετά λιγότερο συμφέρουσα από την λειτουργία της.
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ της ιδέας του πανεπιστημιακού κάμπους θα επαναφέρει στο προσκήνιο την διαμάχη μεταξύ Παναυπλιακού- Παναργειακού και του γιατί να υπάρχει σχολή στο Ναύπλιο και όχι στο Άργος, εξυπηρετώντας στην πραγματικότητα ξένα προς την περιοχή συμφέροντα, στο όνομα δήθεν του τοπικισμού. Και οι δύο δημοτικές αρχές μαζί με τον αντιπεριφερειάρχη θα πρέπει να παλέψουν την ίδρυση του Κάμπους και να μην υποχωρήσουν στις προφάσεις των κυβερνούντων, αν πραγματικά θέλουν το συμφέρον της περιοχής τους.
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ μας τελείωσε. Κανείς δεν μιλά για την κατασκευή του πανεπιστημιακού κάμπους στο Μπολάτι. Ποιος να τολμήσει βέβαια εν μέσω οικονομικής κρίσης να επενδύσει στην παιδεία; Λειτουργικά κόστη, ανελαστικές δαπάνες και ότι άλλο θα μπορούσε να συνοδεύσει μια πανεπιστημιακή μονάδα. Κι όμως για ένα χωράφι πορτοκαλιές ξοδεύτηκαν εκατοντάδες ευρώ.
ΟΙ ΔΗΜΟΙ του Ναυπλίου και του Άργους κατέφυγαν στον δανεισμό προκειμένου να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους για την αγορά του χωραφιού, φουσκώνοντας κατά πολύ τα χρέη τους και στερώντας άλλα έργα από τους δημότες τους. Ο τρίτος ισότιμος εταίρος, η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Αργολίδας, στέρησε και αυτή με την σειρά της έργα για τον νομό κατευθύνοντας προς τα εκεί μέρος των αποθεμάτων της.
Ο ΕΓΓΥΗΤΗΣ του δανείου και των δύο δήμων η νομαρχεία δεν υφίσταται πια και ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί, αν ένας εκ των δύο ή και οι δύο δήμοι περιέλθουν σε πιστοληπτική απαξίωση. Λίγο όμως μας ενδιαφέρει το που θα μπορέσουν οι τράπεζες να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Αυτό που ενδιαφέρει είναι πως μέσα σε περίοδο κρίσης η μη αξιοποίηση της δημοτικής πλέον περιουσίας αποτελεί έγκλημα.
ΦΥΣΙΚΑ δεν εννοώ την αξιοποίηση κατά την ΠΑΣΟΚική ή Νέο Δημοκρατική αντίληψη του ξεπουλήματος, αλλά στο να ανεγερθεί το Πανεπιστημιακό Κάμπους. Η κατασκευή από μόνη της θα δώσει κάποια πνοή στα συναφή με τις κατασκευές επαγγέλματα. Στον πέριξ αυτού χώρο θα δραστηριοποιηθούν νέα επιχειρήσεις, από καφετέριες έως ενοικιαζόμενα δωμάτια. Η αύξηση του πληθυσμού λόγο του αριθμού των φοιτητών, θα οδηγήσει σε άνοδο του καταναλωτισμού και ενίσχυση των μεταπρατικών επιχειρήσεων, κ.α.
ΣΕ ΟΛΑ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το σημαντικότερο. Η φοίτηση, όπως και ο στρατός αποτελούν συν τοις άλλοις και μέσω απόκρυψης της ανεργίας πράγμα που σημαίνει εξοικονόμηση πόρων από το ταμείο ανεργίας. Αν λοιπόν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς με άλλο μάτι θα διαπιστώσει πως το κλείσιμο μιας σχολής ή η μη ολοκλήρωσή της στην προκειμένη περίπτωση ίσως είναι αρκετά λιγότερο συμφέρουσα από την λειτουργία της.
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ της ιδέας του πανεπιστημιακού κάμπους θα επαναφέρει στο προσκήνιο την διαμάχη μεταξύ Παναυπλιακού- Παναργειακού και του γιατί να υπάρχει σχολή στο Ναύπλιο και όχι στο Άργος, εξυπηρετώντας στην πραγματικότητα ξένα προς την περιοχή συμφέροντα, στο όνομα δήθεν του τοπικισμού. Και οι δύο δημοτικές αρχές μαζί με τον αντιπεριφερειάρχη θα πρέπει να παλέψουν την ίδρυση του Κάμπους και να μην υποχωρήσουν στις προφάσεις των κυβερνούντων, αν πραγματικά θέλουν το συμφέρον της περιοχής τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου