Άρθρο του Άκη Γκάτζιου
ΣΕ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ λουκέτου των Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων παραπέμπει η συνεχιζόμενη αδιαφορία της πολιτείας για τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν και παραμένουν άλυτα.
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ των Σχολών στην μοίρα τους από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, δημιουργεί τριτοκοσμικές εικόνες.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ για την στέγαση του Εκπαιδευτηρίου Ναυπλίου, σε άλλα κτήρια που δεν θα στοιχίζουν, ίσως να σώσει την συγκεκριμένη Σχολή από το λουκέτο. Διεξοδικά πρέπει να ασχοληθεί το αρμόδιο υπουργείο Τουρισμού με το πρόβλημα και να εξετάσει τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί: α) τις εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στην ευρύτερη περιοχή καθώς υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι διδασκαλίας, μαγειρεία, οικοτροφείο κλπ. β) επανεξέταση του θέματος του παλιού ΞΕΝΙΑ του Ναυπλίου, το οποίο αυτή τη στιγμή καταρρέει αναξιοποίητο και μπορεί να λειτουργήσει ως το κόσμημα της τουριστικής εκπαίδευσης, δίπλα στο ιστορικό κέντρο της πόλης. γ) την ιδιόκτητη περιούσια του ΟΤΕΚ Ναυπλίου στην περιοχή της Καραθώνας, η οποία μπορεί να παραχωρηθεί στον Δήμο για ήπια τουριστική ανάπτυξη, σε αντάλλαγμα με δημόσια κτίρια του διευρυμένου πλέον Δήμου Ναυπλίου που δεν χρησιμοποιούνται.
ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ αυτή τη στιγμή είναι έρμαια της αδιαφορίας της πολιτείας. Οι πενήντα μάλιστα από αυτούς είναι πρωτοετείς και σύμφωνα με τα εκπαιδευτικά προγράμματα διαμένουν στο Οικοτροφείο και σιτίζονται στο Εστιατόριο της Σχολής καθημερινά. Ζουν δηλαδή σε τριτοκοσμικές πλέον συνθήκες, αφού η σίτισή τους, είναι μέρος της Εκπαιδευτικής διαδικασίας, μιας και οι μαθητές προετοιμάζουν τα γεύματα, τα σερβίρουν και τα καταναλώνουν μέσα στο Εστιατόριο της Σχολής, υποδυόμενοι ρόλους πελατών – προσωπικού. Σιτίζονται αυτή τη στιγμή με δανεικά.
Ο ΑΓΩΝΑΣ του προσωπικού της Σχολής πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι είναι δίκαιος και δεν αφορά συντεχνιακά συμφέροντα, αλλά ουσιαστικά το μέλλον του ίδιου του τουρισμού. Η Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Ναυπλίου, που έχει περάσει από «θύελλες» στο παρελθόν για να συνεχίσει να λειτουργεί, δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί στην μοίρα της.
ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ο τόπος.
ΣΕ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ λουκέτου των Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων παραπέμπει η συνεχιζόμενη αδιαφορία της πολιτείας για τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν και παραμένουν άλυτα.
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ των Σχολών στην μοίρα τους από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, δημιουργεί τριτοκοσμικές εικόνες.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ για την στέγαση του Εκπαιδευτηρίου Ναυπλίου, σε άλλα κτήρια που δεν θα στοιχίζουν, ίσως να σώσει την συγκεκριμένη Σχολή από το λουκέτο. Διεξοδικά πρέπει να ασχοληθεί το αρμόδιο υπουργείο Τουρισμού με το πρόβλημα και να εξετάσει τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί: α) τις εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στην ευρύτερη περιοχή καθώς υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι διδασκαλίας, μαγειρεία, οικοτροφείο κλπ. β) επανεξέταση του θέματος του παλιού ΞΕΝΙΑ του Ναυπλίου, το οποίο αυτή τη στιγμή καταρρέει αναξιοποίητο και μπορεί να λειτουργήσει ως το κόσμημα της τουριστικής εκπαίδευσης, δίπλα στο ιστορικό κέντρο της πόλης. γ) την ιδιόκτητη περιούσια του ΟΤΕΚ Ναυπλίου στην περιοχή της Καραθώνας, η οποία μπορεί να παραχωρηθεί στον Δήμο για ήπια τουριστική ανάπτυξη, σε αντάλλαγμα με δημόσια κτίρια του διευρυμένου πλέον Δήμου Ναυπλίου που δεν χρησιμοποιούνται.
ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ αυτή τη στιγμή είναι έρμαια της αδιαφορίας της πολιτείας. Οι πενήντα μάλιστα από αυτούς είναι πρωτοετείς και σύμφωνα με τα εκπαιδευτικά προγράμματα διαμένουν στο Οικοτροφείο και σιτίζονται στο Εστιατόριο της Σχολής καθημερινά. Ζουν δηλαδή σε τριτοκοσμικές πλέον συνθήκες, αφού η σίτισή τους, είναι μέρος της Εκπαιδευτικής διαδικασίας, μιας και οι μαθητές προετοιμάζουν τα γεύματα, τα σερβίρουν και τα καταναλώνουν μέσα στο Εστιατόριο της Σχολής, υποδυόμενοι ρόλους πελατών – προσωπικού. Σιτίζονται αυτή τη στιγμή με δανεικά.
Ο ΑΓΩΝΑΣ του προσωπικού της Σχολής πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι είναι δίκαιος και δεν αφορά συντεχνιακά συμφέροντα, αλλά ουσιαστικά το μέλλον του ίδιου του τουρισμού. Η Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Ναυπλίου, που έχει περάσει από «θύελλες» στο παρελθόν για να συνεχίσει να λειτουργεί, δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί στην μοίρα της.
ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ο τόπος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου