Άρθρο του Άκη Ντάνου
ΒΑΘΙΑ θλίψη πότισε τους ενορίτες του Αη Γιάννη του Πρόδρομου στο Άργος το άκουσμα της πυρκαγιάς στον Γυναικωνίτη. Δεν ήταν το άκουσμα της καταστροφής που τους έθλιψε αλλά το πώς εδώ και 10ετίες κακοποιείται η ιστορικότερη εκκλησία της Αργολίδας. Δεν εννοώ παλαιότερη, γιατί φυσικά δεν είναι, είναι όμως εκείνη που ένωσε τους ακτήμονες με τους κραταιούς δεσπότες της τότε ελεύθερης Ελλάδας.
ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΑΝ στον δικό τους Αη Γιάννη, στον «Αη Γιάννη, τον Καποδίστρια» οι κολίγοι του Άργους, αφού με την αγροτική πολιτική του άρχισαν να αισθάνονται ομότιμοι πολίτες με τους άλλους. Εκεί κοντά επέλεξε ο Μακρυγιάννης να στήσει το Κονάκι του και στην αυλή του, πέρα από τον οπλαρχηγό Τζώκρη, θάφτηκαν οι μισοί περίπου από τους 300 Αργείτες και Αργείτισσες που κατάσφαξαν οι γάλλοι στην απαρχή του Α` εμφυλίου πριν ακόμα ελευθερωθεί η χώρα από τους Οθωμανούς.
ΑΥΤΗΝ επέλεξαν και οι πρόκριτοι, όλης της χώρας για να αρχίσουν της διεργασίες της Α` Εθνοσυνέλευσης. Γύρο απ` αυτή λειτούργησαν τα πρώτα αλληλοδιδακτικά σχολειά, αρρένων και θηλαίων, από την εποχή της τουρκοκρατίας ακόμα. Αυτήν επέλεξαν και οι σεισμοί του 1896 να πλήξουν, χωρίς όμως να τα καταφέρουν. Μόνο περιπου100 χρόνια αργότερα, κατάφεραν να κοντύνουν κατά έναν όροφο το Καμπαναριό του που είχε χτιστεί το 1853 με δαπάνη του Δήμου.
ΣΤΟΝ ΝΑΟ αυτό επέλεξε η Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας να χαρίσει δύο χρυσοποίκιλτα άμφια, που οι ευσεβείς Ιερείς πριν από 40 και πλέον χρόνια τα διατηρούσαν ως κόρην οφθαλμού και τα έδειχναν με θαυμασμό και δέος στους κατηχούμενους μαθητές. Ήταν τοποθετημένα μέσα σε θήκη στο ιερό του Ναού, πριν τα καταχωνιάσουν κάποιοι στο γυναικωνίτη, όπου το ένα φέρεται να έπαθε ζημιές, αν δεν καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ για το δεύτερο δεν γίνεται κουβέντα.
ΣΕ ΤΙ να αναφερθεί κανείς και τι να πρωταφήσει, στο επίχρυσο τέμπλο, στις θαυμάσιες ζωγραφιές, στα δομικά υλικά παρμένα από το σαράι του Αλή Μπέη του Άργους και από κολόνες αρχαίων Ναών; Η ίδια η ιστορία λιθαράκι λιθαράκι τον έχτισε, μέχρι που η αδιαφορία ήρθε να τον χαλάσει, αλλά δεν αναφέρωμαι στην «κακιά στιγμή».
Η αδιαφορία των υπευθύνων που με τις παρεμβάσεις τους χρόνια τώρα, αλλοίωναν και υποβάθμιζαν τον Ναό, αφήνοντας 50 χρόνια την νότια είσοδο μισοτελειωμένη. Παραχωρώντας μέρος της αυλής για την ανέγερση κατοικίας και οι νέοι ιδιοκτήτες για να τιμήσουν την ευεργεσία κρεμούν λογής εσώρουχα με θέα τον Ναό. Κατασκεύασαν, πιθανόν χωρίς καμία άδεια, ένα απαίσιο νεοπλουτίστικο κτίσμα στην Νότια πλευρά του Ναού, αλλά το χειρότερο επέτρεψαν την εγκατάσταση καυστήρων κλπ, μέσα στον ίδιο τον Ναό, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με όσα ομολογούνται, να ξεσπάσει η φωτιά στον γυναικωνίτη.
ΠΟΙΑ πυροσβεστική υπηρεσία, και ποια αρχαιολογία επέτρεψε αυτήν την εγκατάσταση ή δεν ζήτησε την απομάκρυνση; Ποιος, ποια αρχή άναψε πραγματικά την φλόγα μη κάνοντας το καθήκον του;
ΒΑΘΙΑ θλίψη πότισε τους ενορίτες του Αη Γιάννη του Πρόδρομου στο Άργος το άκουσμα της πυρκαγιάς στον Γυναικωνίτη. Δεν ήταν το άκουσμα της καταστροφής που τους έθλιψε αλλά το πώς εδώ και 10ετίες κακοποιείται η ιστορικότερη εκκλησία της Αργολίδας. Δεν εννοώ παλαιότερη, γιατί φυσικά δεν είναι, είναι όμως εκείνη που ένωσε τους ακτήμονες με τους κραταιούς δεσπότες της τότε ελεύθερης Ελλάδας.
ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΑΝ στον δικό τους Αη Γιάννη, στον «Αη Γιάννη, τον Καποδίστρια» οι κολίγοι του Άργους, αφού με την αγροτική πολιτική του άρχισαν να αισθάνονται ομότιμοι πολίτες με τους άλλους. Εκεί κοντά επέλεξε ο Μακρυγιάννης να στήσει το Κονάκι του και στην αυλή του, πέρα από τον οπλαρχηγό Τζώκρη, θάφτηκαν οι μισοί περίπου από τους 300 Αργείτες και Αργείτισσες που κατάσφαξαν οι γάλλοι στην απαρχή του Α` εμφυλίου πριν ακόμα ελευθερωθεί η χώρα από τους Οθωμανούς.
ΑΥΤΗΝ επέλεξαν και οι πρόκριτοι, όλης της χώρας για να αρχίσουν της διεργασίες της Α` Εθνοσυνέλευσης. Γύρο απ` αυτή λειτούργησαν τα πρώτα αλληλοδιδακτικά σχολειά, αρρένων και θηλαίων, από την εποχή της τουρκοκρατίας ακόμα. Αυτήν επέλεξαν και οι σεισμοί του 1896 να πλήξουν, χωρίς όμως να τα καταφέρουν. Μόνο περιπου100 χρόνια αργότερα, κατάφεραν να κοντύνουν κατά έναν όροφο το Καμπαναριό του που είχε χτιστεί το 1853 με δαπάνη του Δήμου.
ΣΤΟΝ ΝΑΟ αυτό επέλεξε η Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας να χαρίσει δύο χρυσοποίκιλτα άμφια, που οι ευσεβείς Ιερείς πριν από 40 και πλέον χρόνια τα διατηρούσαν ως κόρην οφθαλμού και τα έδειχναν με θαυμασμό και δέος στους κατηχούμενους μαθητές. Ήταν τοποθετημένα μέσα σε θήκη στο ιερό του Ναού, πριν τα καταχωνιάσουν κάποιοι στο γυναικωνίτη, όπου το ένα φέρεται να έπαθε ζημιές, αν δεν καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ για το δεύτερο δεν γίνεται κουβέντα.
ΣΕ ΤΙ να αναφερθεί κανείς και τι να πρωταφήσει, στο επίχρυσο τέμπλο, στις θαυμάσιες ζωγραφιές, στα δομικά υλικά παρμένα από το σαράι του Αλή Μπέη του Άργους και από κολόνες αρχαίων Ναών; Η ίδια η ιστορία λιθαράκι λιθαράκι τον έχτισε, μέχρι που η αδιαφορία ήρθε να τον χαλάσει, αλλά δεν αναφέρωμαι στην «κακιά στιγμή».
Η αδιαφορία των υπευθύνων που με τις παρεμβάσεις τους χρόνια τώρα, αλλοίωναν και υποβάθμιζαν τον Ναό, αφήνοντας 50 χρόνια την νότια είσοδο μισοτελειωμένη. Παραχωρώντας μέρος της αυλής για την ανέγερση κατοικίας και οι νέοι ιδιοκτήτες για να τιμήσουν την ευεργεσία κρεμούν λογής εσώρουχα με θέα τον Ναό. Κατασκεύασαν, πιθανόν χωρίς καμία άδεια, ένα απαίσιο νεοπλουτίστικο κτίσμα στην Νότια πλευρά του Ναού, αλλά το χειρότερο επέτρεψαν την εγκατάσταση καυστήρων κλπ, μέσα στον ίδιο τον Ναό, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με όσα ομολογούνται, να ξεσπάσει η φωτιά στον γυναικωνίτη.
ΠΟΙΑ πυροσβεστική υπηρεσία, και ποια αρχαιολογία επέτρεψε αυτήν την εγκατάσταση ή δεν ζήτησε την απομάκρυνση; Ποιος, ποια αρχή άναψε πραγματικά την φλόγα μη κάνοντας το καθήκον του;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου