15 χρόνια μετά

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΚΟΝΤΑ 20 χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι οικολογικές ομάδες του νομού, διαβλέποντας το πρόβλημα της ρύπανσης από τις ιχθυοκαλλιέργειες και την σύγκρουση αλιευτικών και τουριστικών επιχειρήσεων είχαν ζητήσει από το νομαρχιακό συμβούλιο Αργολίδας, Νομάρχης  ο κ. Σαραβάκος και πρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλίου ο κ. Μπέγκος, να προχωρήσουν σε περιβαλλοντική μελέτη του Αργολικού και του Αργοσαρωνικού κόλπου.

ΕΙΧΕ προταθεί μάλιστα να υπάρξει χωροθέτηση των επιχειρήσεων αλιείας καθώς και μείωση του καταστροφικού ψαρέματος με δίχτυα βυθού, αλλά και του αποκλεισμού του Αργολικού κόλπου από την μια άκρη στην άλλη με δίχτυα που δεν επέτρεπαν την αναπαραγωγή των ψαριών στα αβαθή. Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 80 η μείωση του όγκου των αλιευμάτων ήταν εμφανής καθώς και η παρουσία ρύπων που χρεώνονταν στις Ιχθυοκαλλιέργειες.

ΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ συμβούλιο, είχε τότε αποφύγει να προχωρήσει σε μελέτη, προφανώς φοβούμενο μήπως επηρεαστεί ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των κλοβών και οι εξαγωγές ελληνικών ψαριών. Ο τότε πρόεδρος του Νομαρχιακού συμβουλίου κ. Μπέγκος αντιλαμβανόμενος προφανώς την αναγκαιότητα μελέτης, αφετέρου βλέποντας πως πλειοψηφία και μειοψηφία είναι παγερά αδιάφορες, χαρακτήρισε τις προτάσεις των οικολόγων σαν «ευχή» που θα έπρεπε κάποτε να υλοποιηθεί.

ΑΡΧΕΣ της 10ετίας του 90 έγινε ήδη γνωστό πως επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ είχε σταλεί στην Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Αργολίδας, έγγραφο του ΥΠΕΧΟΔΕ, σύμφωνα με το οποίο η Αργολίδα θεωρείτο ήδη κεκορεσμένη από πλευράς κλοβών και ζητούσε να μην δοθούν νέες άδειες ούτε να γίνουν νέες επεκτάσεις των υφισταμένων. Κι όμως από την περίοδο αυτή παρατηρείται το φαινόμενο της αντικατάστασης των παλαιών κλοβών με νέους μεγαλύτερους απ` τους προηγούμενους με αποτέλεσμα να έχουμε ουσιαστικά αύξηση της εκμετάλλευσης.

14-15 χρόνια μετά, χρόνια ανοχής μιας στρεβλής ανάπτυξης που έφερε σε σύγκρουση το τουρισμό και την αλιεία, βουλευτές, περιφερειακή διοίκηση και αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού ανακαλύπτουν το φεγγάρι. Άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως οι περιβαλλοντικές μελέτες των ιχθυοκαλλιεργειών δεν θα πρέπει να αφορούν μόνο την περιοχή ανάπτυξής των κλοβών αλλά την ευρύτερη περιοχή αφού τα θαλάσσια ρεύματα μεταφέρουν υπολείμματα τροφών και τις ακαθαρσίες των ψαριών σε γειτονικές περιοχές αυξάνοντας το φαινόμενο του υπερτροφισμού και της μείωσης του οξυγόνου στην θάλασσα, με αποτέλεσμα, πέρα από την ρύπανση, την μείωση των ελεύθερων ψαριών.

ΠΟΥ θα πάει, σε λίγο θα ανακαλύψουν και τον τροχό!