Χέζε πλήρωσα…

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου 

Η γιαγιά έφτιαξε τον μεσημεριανό καφέ στον παππού τον σέρβιρε έξω στο μπαλκόνι. Ο παππούς είχε ανοίξει και ξεφύλλιζε τις κυριακάτικες εφημερίδες .

Ανεβαίνοντας δυο δυο τα σκαλιά ο Πετράν ο εγγονός του έφτασε στο μπαλκόνι .

-Παππού τι βλέπεις για το μεσοπρόθεσμο ;

-Χέζε πλήρωσα…..

-Τι ;

-‘Αντε καημένε όσο μεγαλώνεις  στα χρόνια μεγαλώνει και η γλώσσα σου. ( Είπε η γιαγιά Μαρία)  

-Γιαγιά φτιάξε μου και μένα ένα σκέτο έχουμε καινούργια ιστορία από τον παππού.  Για λέγε παππού.

-Πιάσε και ένα πουράκι από μέσα να το ευχαριστηθούμε.

-Γιατρός σου είπε να μην καπνίζεις.  (Του φώναξε θυμωμένα η γυναίκα του)

-Για τα τσιγάρα είπε όχι για τα πούρα!!!

-Ο Πέτρος έφερε δυο πούρα και προσπαθούσε να συγκρατήσει τα γέλια του για να μην εκνευρισθεί η γιαγιά του.

-Λοιπόν τον Μορτάκο τον ξέρεις  τουλάχιστον από τα κείμενα που έχω γράψει για αυτόν.  Δάσκαλος του στην ζωή της μέρας και της νύχτας το αφεντικό του ο Λιόντας.  Έκατσε μια σπουδαία δουλειά στην Καλαμάτα και έπρεπε ο μεγάλος γερανός του συνεργείου να πάει εκεί .  Εκείνα τα χρόνια  να πάει ένα τόσο μεγάλο όχημα από το Άργος στην Καλαμάτα ήταν σωστή πολεμική αποστολή. Έπρεπε να ανέβει στον Κολοσούρτη  για Τρίπολη και από εκεί με ιδιαίτερη προσοχή στην Καλαμάτα.  Για την οδήγηση ο Λιόντας εμπιστευόταν μόνο τον  Μαρίνο τον Τιμόνια αυτός και με κλειστά μάτια μπορούσε να φτάσει στην Μεσσηνία.  Ο Τιμόνιας ήταν πενηνταπεντάρης,  πρέπει τα 30 χρόνια της ζωής του να τα είχε βγάλει πάνω στο τιμόνι. Αλλά για τους χειρισμούς του γερανού εμπιστοσύνη είχε μόνο στον Μορτάκο ήταν είκοσι χρονών περίπου  αλλά ιδιαίτερα ταλαντούχος μάστορας .  Ο Μορτάκος με τον μεγάλο γάντζο του γερανού μπορεί να σου πλέξει σταυροβενολιά  έλεγε ο Λιόντας. Έτσι λοιπόν ένα πρωινό οι δυο μαστόροι διαφορετικής γενιάς  ξεκινούν  για την Καλαμάτα.  Η διαδρομή πήγε πολύ καλά δεν βρήκαν κίνηση.  Λίγο πριν μπουν στην πόλη από μακριά ο Τιμόνιας βλέπει μια φωτεινή πινακίδα «Καντίνα στα 500 μέτρα ο Ευρωπαίος». Και πράγματι σε μισό χιλιόμετρο φάνηκε  μια εντυπωσιακή καντίνα για τα  δεδομένα της εποχής. Από την θέα της πινακίδας σαν άλλο καμπανάκι του Παύλωφ άρχισαν να τρέχουν τα σάλια του Τιμόνια.

-Μορτάκο στομαχομουρμούρα θα κατέβω , τι θες να σε κεράσω;

-Τίποτα, δεν πεινάω.

-Ρε φιλαράκο αυτό δεν είναι καντίνα, το «καφέ ντε λα πε» του Παρισιού είναι , πως σου ήρθε και έριξες τόσο κεφάλαιο στην εθνική οδό;( Είπε στον καντινιέρη ο Τιμόνιας που είχε κάνει με φορτηγά και τα ταξίδια  του στο εξωτερικό.)

-Δεν  έριξα καθόλου κεφάλαιο φιλαράκο πρόγραμμα της ΕΟΚ επιδοτούμενο τα κανόνισε ένα φιλαράκι με το αζημίωτο φυσικά από την επιδότηση και έφτιαξα το έργο που βλέπεις.

-Θέλω τρία με λουκάνικο και όλα τα παρελκόμενα μέσα,  κομπλαδούρα. Πιάσε και δυο μπυρόνια , ή μάλλον φτιάξε τέσσερα λουκάνικα να κεράσω και τον Μορτάκο.

-Πήρε τα τρία μεγάλα σάντουιτς  πέταξε το κουτί  από το ένα μπυρόνι που ήπιε μονορούφι  μέσα στο καλάθι. Ευρωπαϊκού τύπου η καντίνα απαιτούσε και ευρωπαϊκή συμπεριφορά. Μπήκε μέσα στο αμάξι βάζει μπροστά αφήνει ένα δυνατό ρέψιμο που κάλυψε  ο ήχος της μηχανής και ξεκίνησε για το λιμάνι.  Η ευρωπαϊκή συμπεριφορά σταματούσε στα όρια της καντίνας.

-Μορτάκο σου πήρα και σένα ένα.

-Άστο για αργότερα δεν πεινάω σου είπα. Δεν έχω και πολύ εμπιστοσύνη στο φαγητό του δρόμου .

-Τι λε ρε Μορτάκο δεν είδες πως την είχε φτιάξει την καντίνα ούτε στην Ευρώπη δεν βρίσκεις τέτοια.

-Δεν είχαν περάσει ούτε δυο χιλιόμετρα ο Τιμόνιας κατανάλωσε και τα τρία σάντουιτς με όλα τα παρελκόμενα, σταμάτησε η στομαχομουρμούρα . Αλλά μετά από δυο τρία λεπτά άρχισε το έντερο του να συσπάται με ένα ακανόνιστο και πολύ επιτακτικό τρόπο.

-Μορτάκο πρέπει να βρούμε τουαλέτα. Μην το φας το λουκάνικο ο ευρωπαίος μου την έκανε.

-Σταμάτα να ρωτήσω εδώ τους εργάτες στον δρόμο ( κάποιοι εργάτες έκαναν έργα στήριξης στο δρόμο) Παιδιά που έχει τουαλέτες ;

-Στην πρώτη έξοδο είναι  οι δημόσιες τουαλέτες. ( Του απάντησε κάποιος).

-Φεράρι τον έκανε τον γερανό ο Τιμόνιας  και φτάνει στην έξοδο αλλά εκεί δεν υπήρχαν τουαλέτες αλλά ένα άλλο εργοτάξιο.

-Ρε παιδιά που είναι οι τουαλέτες ;

-Τις πήρε σήμερα  ο δρόμος .

-Ποιος δρόμος ;

-Ο καινούργιος που γίνεται με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα.

-Μας φάγανε τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Μορτάκο δεν αντέχω θα τα κάνω πάνω μου.

-Τιμόνια λίγο πιο κάτω είναι το νεκροταφείο άντεξε λίγο ακόμα .

-Δυστυχώς η ευρωπαϊκή λαίλαπα των επιδοτούμενων προγραμμάτων είχε πιάσει και τους πεθαμένους. Με επιδοτούμενο πρόγραμμα από την ευρωπαϊκή κοινότητα γινόταν ανακαίνιση της αίθουσας τελετών και υγιεινής  του νεκροταφείου.  Το διάβασε ο Μορτάκος σε μια μεγάλη πράσινη πινακίδα .

-Άκυρο το νεκροταφείο Τιμόνια .

-Τι λες ρε δεν κρατιέμαι .

-Το κάνουν και αυτό ευρωπαϊκό, με επιδότηση σαν τον καντινιέρη που σε έφτιαξε.

-Εκείνη την στιγμή ακούστηκε το τρένο που πλησίαζε στον σταθμό της Καλαμάτας.

-Μην απελπίζεσαι υπάρχει λύση.

-Τι  λύση ρε κοντεύω να λυθώ πάνω μου.

-Πάρε το γρήγορα για το σταθμό του τρένου.

-Ένα βλέμμα ανακούφισης ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του Τιμόνια και το σανιδώνει για τον σταθμό του τρένου. Ευτυχώς  εκεί δεν είχαν πάρει ακόμα τα ευρωπαϊκά προγράμματα  και οι τουαλέτες  ήταν άθικτες στην θέση τους  δίπλα από τα  εκδοτήρια .

Κατεβαίνουν και οι δυο. Αλλά στις τουαλέτες τους περίμενε μια παράξενη έκπληξη . Ένας τύπος γύρω στα σαράντα με ένα κόκκινο σώβρακο πάνω από το τζιν παντελόνι και μια κοντομάνικη πράσινη μπλούζα πάνω από μια μακρυμάνικη. Εμφανώς αντιμετώπιζε κάποια ψυχολογικά και διανοητικά προβλήματα, με ένα σπαθί από φελιζόλ τους έφραζε την είσοδο.

-Κύριοι από ένα διφραγκάκι για τον φύλακα των τουαλετών.

-Ρε άντε από δω. Του λέει το Τιμόνιας τον σπρώχνει και μπαίνει στην τουαλέτα που βρήκε ανοικτά και τραβά τον σύρτη από μέσα.

-Ο ξιφοφόρος φύλακας  όμως δεν το έβαλε κάτω άρχισε να του χτυπά την πόρτα και να του ζητά το δίφραγκο.

-Κύριος πέταξε μου ένα δίφραγκο .

-Ρε φύγε από δω μην βγω  έξω και σε αρχίσω στις σφαλιάρες .

-Κύριε ένα δίφραγκο.

-Ο Τιμόνιας συγκεντρώθηκε στην ανακουφιστική  λειτουργία του εντέρου του και αφού χαλάρωσε για λίγο ξαφνικά αντιλήφθηκε ότι έξω επικρατούσε  απόλυτη  ησυχία.  Ο νους του πήγε στο κακό. Ο Μορτάκος ήταν μικρόσωμος λες να του την έπεσε ο ξιφάκιας;

-Ρε Μορτάκο είσαι καλά ή να κόψω την λεκάνη στην μέση ( εννοώντας να σταματήσεις την διαδικασία του εντέρου του ) . Ρε Μορτάκο όλα καλά  ρε; Που πήγε ο άλλος ;

-Χέζε πλήρωσα…

-Ο Μορτάκος και τον συμπάθησε τον ξιφάκια αλλά και κατάλαβε  ότι ήταν μάταιη η αντιπαράθεση του έδωσε ένα δίφραγκο και ο άλλος βγήκε έξω να ψάξει τον επόμενο  πελάτη για τις  τουαλέτες του τρένου .

Ο Πετράν είχε λυθεί στα γέλια μόλις άκουσε την τελευταία ατάκα του παππού του. Εκείνη την στιγμή ήρθε και η γιαγιά με τον σκέτο καφέ  του εγγονού. Μάλλον της άρεσε η ιστορία δεν ήθελε να το δείξει αλλά την πρόδιδε το μισό αριστερό χαμόγελο.

-Καλή η ιστορία ε  γιαγιά  ;

-Ε…. δεν τον ξέρεις τώρα τον παππού σου .

-Κατάλαβες  Πετραν , με τα επιδοτούμενα της ΕΟΚ φτιάχτηκε η ευρωπαϊκή καντίνα  αλλά τα λουκάνικα παρέμειναν τριτοκοσμικά, με ευρωπαϊκά προγράμματα φτιάχτηκαν οι καινούργιες υποδομές αλλά αγνοήσαμε  άλλες, πολύ απλές που ικανοποιούσαν απλές ανθρώπινες και πραγματικές ανάγκες μας. Στο τέλος χάλασε το στομάχι και το έντερο του πενηντάρη  και άλλος πλήρωσε για να ικανοποιήσει την ανάγκη του,  η επόμενη γενιά  και από ότι φαίνεται θα ξαναπληρώσει !!!

-Κάπως το ταίριαξες είπε η γιαγιά με ένα ελαφρά ειρωνικό χαμόγελο, Να φέρω και λίγο φρούτο , έχω ωραία σύκα  από την Καλαμάτα ελπίζω να μην έγινε η καλλιέργεια με ευρωπαϊκά προγράμματα και έχουμε τρεχάματα…… ( Και έβγαλε εκείνο το γέλιο που θύμιζε παιδούλα αν δεν έβλεπες το αυλακωμένο της πρόσωπο).

*Η ιστορία στηρίχθηκε σε πραγματικά γεγονότα  που έζησε ο Σώτος πηγαίνοντας στην Καλαμάτα με ένα οδηγό το γερανό της δουλειάς , στις τουαλέτες του τρένου υπήρχε  ένας τύπος που έβγαζε τα προς το ζην  με δίφραγκα από επιβάτες του τρένου όταν πήγαιναν τουαλέτα. Το γεγονός έγινε πριν από είκοσι πέντε  χρόνια αλλά εδώ και τόσα χρόνια εξακολουθούμε και με δική μας ευθύνη να τρώμε χαλασμένα λουκάνικα από ευρωπαϊκές καντίνες….. που δεχθήκαμε στους εθνικούς μας δρόμους…. να καταστρέφουμε τις δημόσιες τουαλέτες …. και όπως φαίνεται οι επόμενες γενιές θα πληρώνουν ψευτο-ανακουφιστικά μέτρα…..χωρίς τέλος…