Αγανακτισμένοι και αγανακτοποιημένοι

Άρθρο του Άκη Ντάνου

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ εκφυλισμού και καπελώματος των «αγανακτισμένων πολιτών» από ακροδεξιά στοιχεία, αλλά και από «αριστερές οργανώσεις» κεφαλοποίησης των διαμαρτυρομένων, είναι πλέον ορατός στον ορίζοντα της Αργολίδας. Εκατοντάδες πολίτες από την πρώτη κι όλας ημέρα ανταποκρίθηκαν στα καλέσματα μέσω Facebook και συμμετείχαν στις συνελεύσεις πολιτών.

Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ των κυβερνούντων και της μείζονος αντιπολίτευσης να πείσουν τους πολίτες για τον ορθό τρόπο διαχείρισης της Ελληνικής οικονομικής κρίσης «έβγαλε» τους «αγανακτισμένους» υποστηριχτές του δικομματισμού καθώς και εκείνους που «ξεβολεύτηκαν» μαζί με τον ανενεργό κοινωνικά πολίτη που ξαφνικά αναγνώρισε στην απραξία του την κακοδιαχείριση της χώρας από τους πολιτικούς.

Η ΕΛΛΕΙΨΗ πολιτικής καθοδήγησης του κινήματος των «αγανακτισμένων» γίνεται ήδη αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαϊκιστές  και εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε ακρότητες αυτοδικίας και λογικής όχλου. Ήδη κάποιες απόψεις για «γκρέμισμα της βουλής με σφυριά και τσεκούρια» που ακούστηκε στο Ναύπλιο, ή την «κατάληψη του σπιτιού του Τσοχατζόπουλου» που πρότεινε κάποιος στο Άργος, δείχνουν πως κάποιοι ετοιμάζουν το έδαφος για άλλους δρόμους, μακριά από την άμεση δημοκρατία των συνελεύσεων, που επαγγέλλονται οι εμπνευστές των συλλαλητηρίων.

ΟΙ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΕΣ φυσικά δεν μπορούν να αποκλειστούν, όμως η αναγκαιότητα μιας υποτυπώδους οργάνωσης μπορεί να αποκλείσει τους σφετεριστές του χρόνου του λόγου. Απ` την άλλη πλευρά η υποτυπώδης οργάνωση θα πρέπει να περιοριστεί σε μια συντονιστική επιτροπή που θα εκλέγεται σε κάθε συνέλευση δια κλήρου μεταξύ όλων των συμμετεχόντων, αφού αν πραγματικά είναι αγανακτισμένοι με το υπάρχον πολιτικό σύστημα θα πρέπει πλέον να αναλάβουν τις τύχες τους στα χέρια τους.

ΠΕΡΑ από τους επαναλαμβανόμενους και συχνά χωρίς νόημα διαλόγους, είναι πολύ θετικό που άτομα που μέχρι σήμερα είτε δεν συμμετείχαν συνειδητά στο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι είτε γιατί δεν τους είχε δοθεί ποτέ μια ευκαιρία να διατυπώσουν δημόσια την γνώμη τους, βγαίνουν σε καθημερινή βάση στις πλατείες και διεκδικούν το αυτονόητο, να είναι ΠΟΛΙΤΕΣ με την αρχική έννοια της λέξης. Αν τελικά πετύχουν και ανατρέψουν το σκηνικό της δια «εκπροσώπων δημοκρατίας» θα έχουν κάνει ήδη ένα μεγάλο βήμα, ξεπερνώντας τα κόμματα που θα τρέξουν πλέον ξοπίσω τους.