Πολλά μαστόρια για τις κάνουλες κανένα για την στέρνα

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Ο Γιάννης έφτασε με το φορτηγό που εκτελούσε χρέη λεωφορείου στο χωριό του. Ο Γιάννης ήταν από τα λίγα παιδιά που κατόρθωσαν να ξεφύγουν από την μοίρα που  όριζε το χωριό, χωράφια ή οικοδομή. Δούλεψε και αυτός χρόνια στην οικοδομή αλλά θέλησε να σπουδάσει.  Τώρα ήταν τελειόφοιτος μηχανικός, τα χρόνια που πέρασε στην οικοδομή με τον πατέρα του έδωσαν μεγάλη εμπειρία , οι καθηγητές του διέκριναν έναν μελλοντικό ταλαντούχο μηχανικό.  Τέλη Ιουλίου κατέβηκε στο χωριό για να ετοιμάσει την πτυχιακή του εργασία, να κάνει κανένα μεροκάματο στην οικοδομή.

Φτάνοντας στο μεγάλο αλώνι πάνω από τα σπίτια του χωριού του έκανε εντύπωση ότι δεν ήταν κανένας εκεί. Το φορτηγό πάντα πήγαινε στο μεγάλο αλώνι γιατί δεν μπορούσε να γυρίσει αλλού για να πάρει τον δρόμο της επιστροφής. Βοήθησε τον οδηγό να κατεβάσει όλα τα κοφίνια και τα δέματα παραγγελίες. Τα βάλανε κάτω από ένα μεγάλο πουρνάρι . Όποιος περίμενε δέμα σε λίγο θα ερχόταν να το πάρει. Κανένας ποτέ δεν πείραξε ξένο δέμα. Ο Γιάννης δεν είχε πει στους δικούς του ότι θα ερχόταν, αλλά να μην υπάρχει κανένας,  το μυαλό του πήγε στο κακό, μόνο αν είχαν καμιά κηδεία τέτοια ώρα θα έλλειπαν όλοι από το αλώνι που γύριζε το φορτηγό.

Το γκάρισμα του Μένιου του γάιδαρου του μπάρμπα Στέλιου έδωσε ένα χαμόγελο στον Γιάννη .

-Καλημέρα μπάρμπα Στέλιο.

-Γεια σου Γιάννη μου , με βοηθάς να βάλω στα κοφίνια του Μένιου τις παραγγελίες;

-Και το ρωτάς Μπάρμπα Στέλιο;

-Δεν μου λες Γιάννη αυτό το εργαλείο είναι το λαπιτόπι που με τα κουμπιά του σε πάει σε όλο τον κόσμο. ( Είπε κοιτώντας τον φορητό υπολογιστή).

-Υπολογιστής είναι μπάρμπα Στέλιο θα μείνω καιρό στο χωριό για να τελειώσω την πτυχιακή μου , έλα κανένα βραδάκι να σου δείξω το διαδίκτυο , το ιντερνέτ. Δεν μου λες οι άλλοι που είναι;

-Τους μάζεψε ο πρόεδρος, έκτακτη γενική συνέλευση , σταγόνα νερό δεν βγάζουν οι βρύσες , με υδροφόρες την βγάζουμε.

-Καλά να πάθουμε αφού το αφήνουμε και πάει χαμένο το νερό.

-Και τις λες να κάνουμε Γιάννη μου που είσαι και μορφωμένος;

- Το αυτονόητο,  να το μαζεύουμε  όταν αυτό τρέχει, αυτό είναι και το θέμα της εργασίας μου, τεχνικά έργα για την ανάπτυξη των ορεινών περιοχών.

-Τρέξε Γιάννη μου  να τους το πεις, έλα πάμε μαζί.

Τα χαρούμενα γκαρίσματα του Μένιου σήμαναν και την είσοδο του Γιάννη στο συμβούλιο. Εκείνη την στιγμή μιλούσε ο πρόεδρος και ανέλυε το σχέδιο του.

 -Να συνδεθούμε με το δίκτυο της πόλης, αυτό είναι η μόνη λύση. Ξέρω τον τρόπο, αιτήσεις μελέτες και τα λοιπά , έχω τα μέσα θα τα καταφέρουμε. (Είπε ο πρόεδρος). 

-Ξέρω και εγώ ένα ανέκδοτο με τον Τοτό , το νερό δεν ανεβαίνει όταν υπάρχει νερό που κατεβαίνει. ( Είπε ο Γιάννης κάνοντας την είσοδο του στο συμβούλιο)

-Δηλαδή τι  εννοείς; (Του είπε ο πρόεδρος ελαφρά μουδιασμένος).

-Να μαζεύουμε το νερό που έρχεται και το νερό που τρέχει.

-Για λέγε.

-Να το πω απλά να  φτιάξουμε μια μεγάλη στέρνα πάνω από το μεγάλο αλώνι, που γυρίζει το φορτηγό, και από εκεί θα μπορεί να πηγαίνει στα σπίτια όλου του χωριού. Είναι και το θέμα που μελετάω αυτή την περίοδο. Στην βάση της στέρνας θα βάλουμε τόσες κάνουλες όσα και τα σπίτια του χωριού.  ( Στην τελευταία πρόταση του Γιάννη γέλασαν και τα μουστάκια του πρόεδρου). Το έργο μπορούμε να το κάνουμε  μόνοι μας, πέτρες και μαστόρους είναι γεμάτο αυτό το χωριό.

Ξεκίνησαν όλοι μαζί να φτιάχνουν την μεγάλη στέρνα πάνω από το μεγάλο αλώνι . Και πράγματι ο Γιάννος είχε δίκιο. Σε λίγο καιρό με πολύ κόπο και μεράκι έφτιαξαν ένα πέτρινο φράγμα  για να συλλέγει τα νερά.  Άρχισε να μαζεύεται και νερό στην αρχή από τις βροχές και μετά από τα μικρά ποταμάκια που κατέβαιναν από το βουνό.

-Μπράβο ρε Γιάννο ( του είπε ο πρόεδρος ) μπορεί πτυχίο να μην έχεις πάρει ακόμα αλλά ξεπέρασες και τους ντοκτοράτους , άμα του κόβει του ανθρώπου θαύματα  κάνει. Γιάννο μαζεύτηκε αρκετό νερό πρέπει να βάλουμε σιγά,  σιγά και τις κάνουλες να πάει το νερό σε κάθε σπίτι.

-Πρόεδρε βιάζεσαι πρέπει να κάνουμε έργα αντιστήριξης και να ψηλώσουμε την στέρνα , έρχεται και καλοκαίρι, πρέπει να το μαζεύουμε το νερό.

-Γιάννο σε λίγους μήνες έχουμε εκλογές , κάθε σπίτι πρέπει να έχει και την βρύση του , το υποσχέθηκα στους ψηφοφόρους μου. Αν δεν πάει το νερό θα εκτεθώ. Κάθε κάνουλα και σπίτι έτσι δεν είπες και εσύ στην γενική συνέλευση;

-Πρόεδρε αν κάνεις κάτι τέτοιο κινδυνεύει όλη η προσπάθεια, μπορεί να γίνει κακό.

-Γιάννο μου δεν ξέρω, ότι πει η συνέλευση των συγχωριανών μας.

-Χωριανοί  πρέπει στηρίξουμε το έργο να αποκτήσει μια πνοή μέσα στο χρόνο όχι μόνο να ξεδιψάσουμε για λίγο και μετά τίποτα. ( Είπε ο Γιάννης).

-Χωριανοί πρέπει ο καθένας να βάλει την κάνουλα του, να έχει τρεχούμενο νερό στο σπίτι του, ετούτο το Πάσχα θα κάνουμε πραγματική ανάσταση στο χωριό με το νερό να τρέχει μέσα στο σπίτι του καθενός μας. Κάθε κάνουλα και σπίτι.(Είπε ο πρόεδρος).

-Μπράβο πρόεδρε …

-Αθάνατος θα μείνεις με τα έργα που θα κάνεις.

-Χωριανοί να μιλήσω και εγώ , μπορεί το Πάσχα να έχουμε νερό αλλά το καλοκαίρι δεν θα υπάρχει πάλι σταγόνα. Από την άλλη κινδυνεύει και  ο κόπος μας να πάει χαμένος, χρειάζεται ακόμα έργα, κόπος και μόχθος ακόμα για να λύσουμε το πρόβλημα μας.

Ο πρόεδρος πια δεν κρατιόταν, κινδύνευαν τα ψηφαλάκια του, κάθε κάνουλα που θα έμπαινε για τον Απρίλη θα του έδινε  από πέντε μέχρι δέκα ψήφους.

-Γιάννη εσύ δεν πήρες ακόμα το πτυχίο σου και θα μας κάνεις και τον μηχανικό;(!!!).

Ο Γιάννης στενοχωρήθηκε για την αχαριστία του προέδρου, αλλά έβλεπε και του συγχωριανούς δεν ήθελαν να κοπιάσουν άλλο. Τα έργα στήριξης και το ψήλωμα του φράγματος απαιτούσε μεγαλύτερο κόπο από τους συγχωριανούς του. Δεν ήταν διατεθειμένοι να συνεχίσουν το τέλειωμα του έργου. Ένας δυο προσφέρθηκαν για να συνεχιστεί το έργο αλλά τα περισσότερα μαστόρια προσφέρθηκαν για το δίκτυο με τις κάνουλες που θα ξεκίναγε από την μεγάλη στέρνα.

Ο Γιάννης πήρε το πτυχίο του και έφυγε αμέσως για μεταπτυχιακό είχε θυμώσει με τον  πολιτικάντη πρόεδρο αλλά και την αποδοχή της εύκολης λύσης από τους συγχωριανούς του. Οι περισσότεροι αν και ήταν μαστόροι και ήξεραν προτίμησαν την εύκολη λύση.

Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα ο Γιάννης. Το επόμενο καλοκαίρι το νερό ξανά στέρεψε και ξανά οι υδροφόρες η μια μετά την άλλη να φτάνουν στο αλώνι για να τα βγάλουν πέρα οι χωριανοί. Μα το χειρότερο έγινε στα μέσα του φθινοπώρου. Έπεσαν πολλές και απότομες βροχές . Ξανά χαμόγελα ευτυχίας και πολιτικές υποσχέσεις του πρόεδρου. Ξεχείλιζε η στέρνα από τα νερά ξεχείλιζε και από αισιοδοξία ο πρόεδρος.  Άρχισαν να τρέχουν νερά στο αλώνι και άρχισε και η μουρμούρα από τον οδηγό του φορτηγού λεωφορείου ότι η ολισθηρότητα στις πέτρες έκανε επικίνδυνο το αλώνι. Ευτυχώς την ημέρα που έσπασε η μεγάλη στέρνα δεν είχε δρομολόγιο αλλά έκανε δυο εβδομάδες να πάει ξανά μέχρι τα οχήματα της νομαρχίας καθαρίσουν το αλώνι από τα μπάζα.

Ο μπάρμπα Στέλιος έφτασε στο σπίτι του Γιάννη, ο αδελφός του ο Πέτρος εκείνη την στιγμή ήταν απασχολημένος στον υπολογιστή που του άφησε ο Γιάννης.

-Ρε Πετράκι με το λαπιτόπι στέλνεις μέλια στον Γιάννη;

-Ναι μπάρμπα Στέλιο αυτό κάνω και τώρα αλλά τα λένε ί μέιλ

-Στείλε του ένα τέτοιο ιμέλι  και από μένα, γράψε του , πολλά μαστόρια για τις κάνουλες κανένα για την στέρνα νερό τέλος, …..σε πόσες μέρες θα το πάρει;

-Τώρα αμέσως.

-Μπράβου η τεχνολογία,  α ρε Μένιο τι μεγαλεία προλάβαμε. Άντε γεια πάω στην πλατεία.

Εκεί πάλι έβγαζε λόγο πρόεδρος .

-Ομολογώ κύριοι έσφαλα ( και με την δεξιά παλάμη έπιασε την καρδιά  ) δικό μας παιδί ήταν είπα να του δώσω μια ευκαιρία αλλά να τα αποτελέσματα ( και αμέσως μετά ο δείκτης του δεξιού χεριού να δείχνει αποφασιστικότητα προς το μέλλον)  μια είναι η λύση απλά και σταθερά πράγματα υδροφόρες!

Και για τα επόμενα χρόνια η επιδοτούμενη επιχείρηση με υδροφόρες που ίδρυσε η γυναίκα του προέδρου μετέφερε νερό στο χωριό.

*Η ιστορία είναι φανταστική . Την «πυροδότησε» η ατάκα «πολλά μαστόρια για τις κάνουλες κανένα για την στέρνα» ήταν η καληνύχτα του Χρήστου στο ψητοπωλείο στην οδό Γούναρη όταν είπε την γνώμη του για την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου.