Άρθρο του Άκη Ντάνου
ΔΙΑΒΑΖΑ τις προάλλες το σκεπτικό ενός «αγανακτισμένου» για την διάδοση της αμφισβήτησης της «αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας» σε όλες της βαθμίδες της λεγόμενης αυτοδιοίκησης. Έλεγε λοιπόν ο φίλος μεταξύ άλλων ότι: Η σύγκρουση στο τοπικό επίπεδο με την δημιουργία λειτουργικών σχημάτων των πολιτών απέναντι σε κεντρικές αποφάσεις που λαμβάνονται στο επίπεδο του Δήμου ή της Νομαρχίας ή της Περιφέρειας.
Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ στις μικρές κοινότητες, στους μικρούς Δήμους, αποτελεί την αχίλλειο φτέρνα του Πολιτικού Συστήματος, γιατί τότε μπορεί να δημιουργηθεί και η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου και η διαβούλευση και η συναπόφαση.
Επομένως σ’ αυτό που πρέπει να πειραματισθεί κανείς είναι η οργάνωση της γειτονιάς, οι λήψεις αποφάσεων για την γειτονιά και η κλήση σε διαπραγμάτευση με την Δημοτική Αρχή για την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων.
ΤΟΤΕ θα διαπιστωθεί, ότι η Δημοτική Αρχή δεν είναι ούτε σε θέση αλλά ούτε και έτοιμη να αποδεχτεί «κούρεμα» των εξουσιών της .
Όμως πρέπει πρακτικά κάθε πείραμα αυτό-οργάνωσης των πολιτών σε οργανωμένες τοπικές συλλογικότητες κοινωνίας, να λάβει χώρα Πανελλαδικά, χωρίς βιασύνες, στο τοπικό επίπεδο ώστε η επιλογή των συγκρούσεων να στοχεύει το θεσμικό μανδύα προστασίας του Συστήματος και όχι το Σύστημα για το οποίο δεν διαθέτουμε ούτε ‘στρατό’ ούτε ‘όπλα’».
Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ στις μικρές κοινότητες, στους μικρούς Δήμους, αποτελεί την αχίλλειο φτέρνα του Πολιτικού Συστήματος, γιατί τότε μπορεί να δημιουργηθεί και η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου και η διαβούλευση και η συναπόφαση.
Επομένως σ’ αυτό που πρέπει να πειραματισθεί κανείς είναι η οργάνωση της γειτονιάς, οι λήψεις αποφάσεων για την γειτονιά και η κλήση σε διαπραγμάτευση με την Δημοτική Αρχή για την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων.
ΤΟΤΕ θα διαπιστωθεί, ότι η Δημοτική Αρχή δεν είναι ούτε σε θέση αλλά ούτε και έτοιμη να αποδεχτεί «κούρεμα» των εξουσιών της .
Όμως πρέπει πρακτικά κάθε πείραμα αυτό-οργάνωσης των πολιτών σε οργανωμένες τοπικές συλλογικότητες κοινωνίας, να λάβει χώρα Πανελλαδικά, χωρίς βιασύνες, στο τοπικό επίπεδο ώστε η επιλογή των συγκρούσεων να στοχεύει το θεσμικό μανδύα προστασίας του Συστήματος και όχι το Σύστημα για το οποίο δεν διαθέτουμε ούτε ‘στρατό’ ούτε ‘όπλα’».
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, αν θελήσει κανείς να εμβαθύνει περισσότερο στις αρχές της Άμεσης Δημοκρατίας, θα πρέπει να ξεφύγει απ` την Βουλή και να εμβαθύνει στις δομές του ιεραρχικού συστήματος που με θράσος κάποιοι μας επέβαλαν σαν δημοκρατία. Θυμάμαι τον διάλογο που είχε ξεκινήσει η αριστερά μετά την μεταπολίτευση διεκδικώντας την απλή και άδολη αναλογική και τα περί «πολιτικής ανωριμότητας» των πολιτών που ισχυρίζονταν τα δύο κόμματα εξουσίας για να μην την αποδεχτούν.
ΠΕΡΑΣΑΝ 37-38 χρόνια από τότε και ξάφνου φαίνεται πως ο λαός ωριμάζει και διεκδικεί το δικαίωμα να αποφασίζει αυτός και όχι άλλοι στην θέση του. Κατά πόσο όμως η διεκδίκηση αυτή είναι έτοιμη να απλωθεί και στους δήμους θα φανεί μόλις γίνει αισθητή η αδυναμία των Δήμων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους σε λίγους μήνες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου