Σα καλοφάγαμε, πέσαμε στα χαμηλά

Άρθρο του Άκη Ντάνου
 

ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ οι αγρότες της Αργολίδας βλέπουν το «Ελ Ντοράντο» των εσπεριδοειδών να συντρίβεται κάτω από την αναλγησία εκείνων που χρόνια τώρα στήριξαν τα πλούτη τους στο πορτοκάλι του Νομού. «Πεινούσαμε στης γης την πλάτη. /Σα φάγαμε καλά/ πέσαμε εδώ στα χαμηλά/ ανίδεοι και χορτάτοι», έλεγε ο Γ. Σεφέρης, περιγράφοντας με τον δικό του τρόπο την απληστία που οδηγεί στη ηθική και οικονομική πτώση.

ΧΟΡΤΑΤΟΙ ναι, ανίδεοι όμως όχι. Όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν τις επιπτώσεις που θα είχε για την Αργολίδα η μεταφορά επιδοτήσεων, κερδισμένων από τους χυμούς του αργείτικου κάμπου, στα χωράφια των Σκοπίων, της Βουλγαρίας ή του Ισραήλ. Την αποβιομηχάνιση, που ξεκίνησε την δεκαετία του 80 και ολοκληρώθηκε την δεκαετία του 90 με την «επιστροφή» των βιομηχανιών του μετάλλου στην Αττική, ακολούθησε την πρώτη δεκαετία του 2000 η μεταφορά των μεταποιητικών επιχειρήσεων από την Αργολίδα σε πρώην χώρες του Ανατολικού μπλοκ αλλά και στην βόρεια Ελλάδα στα σύνορα της χώρας μας με αυτές τις χώρες, αφού η μεταφορά χαμηλώς αμειβομένων εργαζομένων θα μείωνε κατά πολύ το κόστος λειτουργίας των πρώην αργολικών επιχειρήσεων.

ΦΥΣΙΚΑ μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικοοικονομικό πλαίσιο που έχει ενταχθεί η ελληνική οικονομία, η μεγιστοποίηση του κέρδους των επιχειρηματιών, αν δεν επιβάλλεται ως αναγκαία για την σταθερότητα του συστήματος, θεωρείται ηθική και νόμιμη. Κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει, εκτός κι αν αναφέρεται σε μια άλλην «ηθική» έξω από τα προκαθορισμένα όρια του σημερινού συστήματος.

ΠΟΙΟΣ όμως, ποιο κόμμα θα τολμήσει να έρθει σε ρήξη με το τοπικό οικονομικό κατεστημένο; Μέχρι σήμερα κανείς δεν το τόλμησε. Ακόμα και το ΚΚΕ αρκείται σε αόριστες καταγγελίες και γενικές δεσμεύσεις για όταν ποτέ έρθει στην εξουσία. Η υπόλοιπη αριστερά συνεχίζει να αγνοεί το πρόβλημα, αγναντεύοντας από μακριά το ξεφύτρωμα φωτοβολταϊκών στα ευφορότερα σημεία του νομού, εγκλωβισμένη σε μια οικονομίστικη αντίληψη της συγκυρίας. Όσο για τα δύο κόμματα της εξουσίας και τους υποκόμους τους, ο βερμπαλισμός τους υπέρ των ντόπιων αγροτικών συμφερόντων αποτελεί πολιτικό φερετζέ των πολιτικών επιλογών τους που μας οδήγησαν σ` αυτή την κατάσταση.