Με πιάνει κρίση Νο 4

Άρθρο του Άκη Ντάνου

Η ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ συγκυρία δεν έχει επιπτώσεις μόνο στο σύστημα διοίκησης αλλά και στο ψυχολογικό τομέα τόσο των λεγόμενων επενδυτών, όσο και των πολιτών- καταναλωτών. Τα αθηνοκεντρικά ΜΜΕ πουλώντας τρομολαγνεία ωθούν τους καταναλωτές σε περιορισμό της κατανάλωσης, χωρίς ακόμα να συντρέχει λόγος που να πηγάζει από την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου. Πρόκειται για μια κρίση της αγοράς που προηγείται του χρονοδιαγράμματος της οικονομικής κρίσης!

ΚΡΙΣΗ αγοράς, χωρίς ωστόσο να έχουν γίνει εμφανή τα αποτελέσματα των οικονομικών μέτρων με αποτέλεσμα την εμβάθυνση της ακολουθήσας οικονομικής κρίσης και περιορισμό των όποιων επενδύσεων που θα μπορούσαν παρεμβατικά στην κρίση να αμβλύνουν το βάθεμά της. Ηλίθια συνήθεια των ασχέτων ή κατευθυνόμενων δημοσιογράφων που οδηγεί σε μεγαλύτερη εξαθλίωση του συνόλου του πληθυσμού αλλά και σε μεγαλύτερα κέρδη εκείνους που μπορούν να επωφεληθούν μιας τέτοιας κρίσης.

ΚΡΙΣΗ θεσμών και αξιωμάτων που μέσα στον δημιουργούμενο πανικό από τα ΜΜΕ θεσμοθετούν και αποσύρουν απ` την μια στιγμή στην άλλη μέτρα προς αντιμετώπιση της κατάστασης. Ο πολιτικός πανικός ανατρέπει τα όποια θετικά αποτελέσματα θα μπορούσαν να φέρουν τα όποια μέτρα λαμβάνονται κάθε φορά, αφού η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την αποτελεσματικότητά τους τα αδρανοποιεί.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ κρίση, με την έννοια της αμφισβήτησης της αποτελεσματικότητας των προτάσεων όλων των κομμάτων, αφού ο πολίτης χαρακτηρίζεται στις κρίσιμες περιπτώσεις από έλλειψη υπομονής με αποτέλεσμα να μην ασχολείται με τις προτάσεις διεξόδου όλων των κομματικών αποχρώσεων παρά μόνο με εκείνων των κομμάτων εξουσίας, εκείνων δηλαδή που τον οδήγησαν στην στενωπό, εμμένοντας σε έναν φαύλο κύκλο αναθεώρησης εμπιστοσύνης προς πρόσωπα και όχι προς τις πολιτικές.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ έρχονται και παρέρχονται, οι πολιτικές όμως μένουν έλεγε ο συχωρεμένος ο Κάρολος και σε αυτό είχε τουλάχιστον δίκιο. Από την εποχή της δολοφονίας του Καποδίστρια και δώθε, το νεοελληνικό κράτος βρίσκεται σε μια συνεχή αποσύνθεση και σε μια χαώδη πολιτικοοικονομική κατεύθυνση. Ούτε οικονομία της αγοράς, ούτε νεοφιλελευθερισμός, ούτε ελεγχόμενη αγορά, ούτε τίποτα δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το ευκαιριακό συνοθύλευμα που κάποιοι τολμούν και το αναφέρουν σαν εθνική οικονομία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ και σε αυτή την «νευρική κρίση» της αγοράς θα μπορούσε να δώσει μια νέας μορφή οργάνωση της κοινωνίας βασισμένη στις αρχές της ισότητας της δικαιοσύνης αλλά προπάντων της αλληλεγγύης, ώστε να αποκατασταθούν οι σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού των μελών της κοινωνίας μας.