Ψησταριά ή οβελιστήριο;

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Σούρουπο Κυριακής τελειώνοντας την δουλειά μου φτάνω με το ποδήλατο μου στο ολυμπιακό περίπτερο του Χάρη να παραλάβω τον Κυριακάτικο τύπο. Φορτώνω τα τιμόνια μου εφημερίδες και ετοιμάζομαι να πατήσω το πετάλι και να καληνυχτίσω. Αλλά με φρενάρει το χέρι του Οδυσσέα, γείτονας ψητοπώλης που συμμετέχει στις βραδινές καλησπέρες χαλαρωτικού σχολιασμού και ανάσα επικοινωνίας.

-Βασίλη αυτή η φράση «του λύθηκε ο αφαλός» με πήγε πίσω στο χωριό μου  στην Ήπειρο. ( Του είχα χαρίσει ένα αντίτυπο από τους «απέναντι» και η φράση αυτή υπήρχε σε ένα κείμενο με τα κάλαντα του θείου Μίμη από την Αμερική  )

-Έχω γράψει εγώ τέτοιο πράγμα ;

-Ναι στα κάλαντα του θείου από την Αμερική, μου φαίνεται ότι σε πιάνω αδιάβαστο στο δικό σου βιβλίο.

-Ε δεν είναι δικιά μου φράση,  του θείου είναι !!!

-Θυμήθηκα που λες την γιαγιά μου στην Ήπειρο, όταν την έπιανε καμιά φορά έντονος πόνος στην κοιλιά μας έλεγε, δεν μπορώ μου λύθηκε ο αφαλός ρίχτε μου καμιά βεντούζα στο αφάλι . ( Μιλώντας για την Ηπειρώτισσα  γιαγιά του ο Οδυσσέας το μυαλό μου κατέβασε μνήμες από ένα βιβλίο που διάβασα πριν λίγες μέρες στην ηπειρώτικη διάλεκτο.)

-Οδυσσέα μήπως διάβασες το βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου…

-« Να ακούω καλά το όνομα σου», ε ; Φοβερό βιβλίο και μόνο που το σκέφτομαι συγκινούμαι , ότι γράφει είναι αλήθεια. Το δικό μου το χωριό είναι  πάνω στην παλιά  νεκρή ζώνη των ελληνοαλβανικών συνόρων , απίστευτο βιβλίο.

(Ετοιμάζομαι να φύγω με το πόδι πάνω στο πετάλι να δίνει τον ρυθμό μιας καληνύχτας όταν μου κλείνει το δρόμο μια νεκροφόρα. Το «κοράκι» κατεβαίνει με κουρασμένο βήμα  και παίρνει  τρείς σόδες, φαίνεται θα του έπεσε βαρύς ο νεκρός.)

-Δεύτερη φορά που ετοιμάζομαι να φύγω και κάτι με σταματά ( λέω στον Οδυσσέα).

-Μπορεί και να τριτώσει το κακό ( μου λέει ο Χάρης που βγήκε να ξεμουδιάσει από το κουβούκλιο του καθημερινού του μεροκάματου και συνεχίζει). Οδυσσέα άδεια ή γεμάτη ήταν η νταλίκα του Αχέροντα;

-Άδεια (του λέει ο Οδυσσέας).

-Κακό σημάδι σύμφωνα με τους νταλικέρηδες.

-Γιατί ;( Τον ρωτάω.)

-Αν είναι άδεια η νταλίκα του χάρου, κάπου θα γίνει ζημιά,  ή βλάβη ή τροχαία στον δρόμο σε περιμένει,  αν είναι γεμάτη κανένα πρόβλημα  κουβαλάει την ζημιά στο χάρο.

-Οδυσσέα έλα γρήγορα ( ακούγεται η φωνή του βοηθού του Οδυσσέα με ένα παράξενο τόνο στην φωνή σαν απειλή σαν απελπισία ).

-Δεν το πα εγώ άδεια η νεκροφόρα θα γίνει η ζημιά. ( Λέει ο Χάρης.)

-Ποια ζημιά ;

-Βλέπεις το αμάξι με τον φάρο ο Μητσάρας του υγειονομικού έχει πάει για έλεγχο στον Οδυσσέα . Τρίτωσε και για σένα η καθυστέρηση κάτσε να δούμε τι θα γίνει.

-Ο Μητσάρας ήταν κλασσική περίπτωση εξουσιοφρενή δημοσίου υπαλλήλου με γονιδιακή υποστήριξη. Σύμφωνα με τους βουβούς μύθους της γειτονιάς ο παππούς του ήταν καταδότης των γερμανών την εποχή της κατοχής, μαύρη κουκούλα τεντωμένο χέρι και με το δείκτη του δεξιού του χεριού να στέλνει πατριώτες στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αλλά ο μπαγάσας μετά τον πόλεμο κατόρθωσε και την γλίτωσε τα έφερε από δω τα έφερε από εκεί μέχρι και αίτηση για σύνταξη εθνικής αντίστασης έκανε με ψευδομάρτυρες αλλά δεν πρόλαβε να την πάρει γιατί πέθανε .  Ο γιος του, ο πατέρας του Μητσάρα ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση. Σωστό ποντίκι εγκατέλειπε το καράβι λίγο πριν βουλιάξει και επιβιβαζόταν με τον κατάλληλο τρόπο στο επόμενο. Ενεργός υποστηρικτικής της χούντας, έπαθε αφωνία από τα ουρλιαχτά για την επιστροφή του Καραμανλή, έκαψε τα χέρια του όταν πήραν φωτιά οι πλαστικές σημαίες με τις οποίες πανηγύριζε «την αλλαγή» του Αντρέα. Τον Μητσάρα τον διόρισε στην υπηρεσία υγειονομικού ελέγχου όταν έκανε μεγάλη καριέρα σε κομματική οργάνωση.

Ο προϊστάμενος στην υπηρεσία από την πρώτη μέρα κατάλαβε ότι ο Μήτσος ήταν εξουσιοφρενής, γυάλιζε το μάτι του. Για να μην του διαλύσει την υπηρεσία του ανέθεσε εξωτερικές δουλειές. Να κάνει ένα πρώτο υγειονομικό και πρακτικό έλεγχο και αν υπήρχαν ενδείξεις παράβασης να συνέχιζαν οι επόμενοι.

Ο Μητσάρας την είδε Ράμπο (του βγήκε και το παρατσούκλι) και όλοι οι επαγγελματίες ήταν κακοί Βιετναμέζοι που έπρεπε να εξοντωθούν. Παίρνοντας εξουσία ο Μητσάρας ξύπνησαν τα καταπιεσμένα γονίδια από τον κουκουλοφόρο καταδότη παππού του. Φόβος και τρόμος για τους καταστηματάρχες. Με το  βλοσυρό βλέμμα και  το τεντωμένο χέρι με τον δείκτη να ψάχνει την παράβαση ήταν ίδιος ο παππούς του χωρίς κουκούλα να δείχνει πατριώτες για το απόσπασμα. Όπου έμπαινε άφηνε το σημάδι του. Ευτυχώς οι τραγικές υπερβολές του διορθώνονταν στον δεύτερο έλεγχο που γίνονταν από τους προϊσταμένους του.

 Ακούστηκαν δυνατές φωνές από το ψητοπωλείο. Μετά από δέκα λεπτά περίπου ήρθε πίσω στο περίπτερο ο Οδυσσέας. Το βλέμμα του χαμογελαστό και ταυτόχρονα  μπαρουτοκαπνισμένο , το πρόσωπο του είχε μια έκφραση σαν θυμωμένο ανέκδοτο.  Ο Ράμπο ήταν γρήγορος σε αυτή την αποστολή  αλλά δεν  ξέραμε τα αποτελέσματα.

-Μου την έκανε την κηδεία( μας λέει).

-Δεν σου το είπα εγώ άδεια ήταν η νεκροφόρα.

-Αλκοόλ ή οινόπνευμα , κεφαλόπονος ή πονοκέφαλος ;

-Δεν καταλαβαίνω τις λες ( του απαντάω και αρχίζει να μας διηγείται το καταδρομικό  επεισόδιο με τον Μητσάρα-Ράμπο).

-Υπάρχει σοβαρό  πρόβλημα μου λέει ο γερμανοκαταδότης και κρατούσε μια μηδενική απόδειξη από την ταμειακή μηχανή λες και βρήκε το πειστήριο εγκλήματος που έψαχνε. Λες και ήταν η απόδειξη αμερικάνος αιχμάλωτος  σε στρατόπεδο Βιετκόνγκ και γυάλιζε το μάτι του Ράμπο.

-Τι λες άνθρωπε μου;

-Δεν είμαι ο άνθρωπος σου, εγώ είμαι δημόσιος λειτουργός!!!

-Με συγχωρείς εγώ είμαι από χωριό έτσι μιλάμε στην Ήπειρο!!!

-Θα σου κάνω μήνυση.

-Τι λες άνθρ…

-Κύριε θα με λες , και τεντώνει το χέρι γιαταγάνι, η απόδειξη γράφει ψητοπωλείο και η άδεια του καταστήματος οβελιστήριο.

-Κύριε αυτά τα έφτιαξε ο λογιστής και τα έλεγξε η εφορία.

-Κανονικά πρέπει να πας αυτόφωρο αλλά θα σου δώσω την ευκαιρία να απολογηθείς στην δικαιοσύνη.

-Μου έκοψε την μήνυση έγραψε και το κατηγορητήριο με δέκα χιλιάδες ορθογραφικά λάθη και τώρα είμαι για δίκη.

-Και τι θα κάνεις ;

-Θα πάω με τον Μπαμπινιώτη παραμάσχαλα να απολογηθώ. Βασίλη μου τον έλυσε τον αφαλό ο Ράμπο!!!

-Μήπως πρέπει να σου ρίξουμε καμιά βεντούζα; Που θα έλεγε και η γιαγιά σου .

( Βάλαμε τα γέλια και οι τρείς έτσι όπως έδεσαν οι κουβέντες και χωριστήκαμε)

-Όταν πήγα σπίτι μου ούτε καλησπέρα δεν είπα, άνοιξα αμέσως το λεξικό του Μπαμπινιώτη σελ 1244 οβελιστήριο :το ψητοπωλείο που μπορεί να φάει κανείς ψητό της σούβλας………………

Οι μέρες που ζούμε είναι ιδιαίτερα πιεστικές και φορτισμένες, η εξωτερική πραγματικότητα έχει γίνει εφιαλτική. Όμως και μέσα σε αυτή την πίεση υπάρχει ελπίδα. Μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι αν ο καθένας ξεφύγει από σκοτάδι του φόβου που έκρυψε την αγωνία του, στρουθοκαμηλίζοντας την επιβεβαίωση της ατομικότητας του. Αν σηκώσουμε το κεφάλι θα δούμε ότι δίπλα μας είναι ο Άλλος.

Αρκεί να τολμήσουμε να σηκώσουμε το κεφάλι από την εγωκεντρική μας γούβα. Στον Άλλο μπορούμε να βρούμε την συμπαράσταση , την ανοχή, την βοήθεια. Μόνο έτσι μια κοινωνία οδεύει προς την ανθρωπότητα.

Από την άλλη αν αφεθούμε πανικόβλητοι και ανασφαλείς στην δύνη του φόβου, μόνο αδυναμίες και ελαττώματα που είχαμε κρύψει πολύ βαθιά μέσα μας αρχίζουν να ανασύρονται και να προβάλλονται. Νοιώθουμε ότι η εξωτερική πραγματικότητα  κονταίνει το καταναλωτικό οχύρωμα στο οποίο στηρίξαμε την ζωή μας. Τότε για να νοιώσουμε ψηλοί και ασφαλείς διαλέγουμε τον πιο ανόητο τρόπο προσπαθούμε να κοντύνουμε ή να εξαφανίσουμε τον Άλλο , τον διπλανό τον συν- άνθρωπο μας. Αγνοώντας ότι τα χώματα που βγάζουμε για να τον θάψουμε στο τέλος θα σκεπάσουν και εμάς.                                       

*Η ιστορία είναι σχεδόν φανταστική, φωτίστηκε στον μπερντέ της φαντασίας από κουβέντες του Ορέστη ( ψητοπώλης ή οβελιστής θα αποφασίσει το δικαστήριο) και του Χάρη στο ολυμπιακό περίπτερο την προηγούμενη Κυριακή το βράδυ.