Καλήν εσπέρα άρχοντες …. δεν με νοιάζει ο ορισμός σας….

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

1.Το απλήρωτο Τ.ΕΒ.Ε

Ο ρωμαίος λεγεωνάριος χτύπησε την θυμωμένη του γροθιά στην ξύλινη πόρτα του εργαστηρίου του Ιωσήφ.

-Παρακαλώ περάστε ( είπε ο Ιωσήφ και του κόπηκαν τα πόδια όταν είδε τον λεγεωνάριο να ανοίγει το μακρύ θηκάρι…. Και… ευτυχώς τον είδε να τραβά ένα μακρύ πάπυρο από μέσα. )

-Κύριε έχετε πέντε μήνες να πληρώσετε τις εισφορές σας στο Ταμείο Εβραίων Επαγγελματιών (Τ.ΕΒ.Ε) .

-Μα δεν έχω καθόλου δουλειά εδώ και εφτά μήνες, να κοίτα τι κάνω τώρα επιδιορθώνω ξανά τα δικά μου έπιπλα για να μην μένω άπραγος. Που να βρω λεφτά να πληρώσω το Τ.ΕΒ.Ε ;

-Κύριε λυπάμαι, με καταλαβαίνεται και μένα υπάλληλος είμαι ( αλλά για σιγουριά χάιδεψε και το άλλο θηκάρι με το σπαθί και σαφώς ο Ιωσήφ έπιασε το υπονοούμενο της εξουσίας). Θα γίνει διακοπή των ασφαλιστικών σας καλύψεων και θα πρέπει να σας υποβάλλω και μήνυση.

-Μα τι λες (  ο Ιωσήφ ύψωσε αυτή την φορά την φωνή του ) η Μαρία είναι ετοιμόγεννη που θα γεννήσει;

-Λυπάμαι κύριε από σήμερα και εμπρός δεν έχετε κανένα δικαίωμα σε κανένα δημόσιο νοσοκομείο .( Αυτή την φορά δεν χάιδεψε αλλά έπιασε με κανονική λαβή το σπαθί χωρίς να το βγάλει από το θηκάρι  και αμέσως παρέδωσε την μήνυση στον Ιωσήφ για να υπογράψει. Ο Ιωσήφ υπόγραψε με μηχανικές κινήσεις και τα μάτια του είχαν γεμίσει απελπισία.)

-Και που θα γεννήσει;

-Τόσοι στάβλοι είναι εδώ γύρω , κάπου θα βρείτε έναν άδειο και για κούνια βάλτε μια φάτνη ( του είπε ειρωνικά  και αποχώρησε ο λεγεωνάριος).

2. Η φάτνη.

Τρίβοντας τα χέρια του για να ζεσταθεί μπήκε στον στάβλο ο βοσκός. Ήταν τσουχτερό το χειμωνιάτικο κρύο. Έπρεπε να φροντίσει τα ζώα του να τους αλλάξει νερό να τους βάλει τροφή.

Όταν πήγε να ρίξει τροφή στην φάτνη των αλόγων θυμήθηκε το βραδινό του όνειρο.

Αυτή η συγκεκριμένη φάτνη των αλόγων φθαρμένη από το χρόνο ξαφνικά την διαπερνούσε ένα έντονο κιτρινωπό φώς και γινόταν ένας ολόχρυσος θρόνος και μέσα καθόταν ένα λαμπερό μωρό πιο λαμπρό και από την χρυσή φάτνη.

Σαν ψίθυρος προσευχής από όλα τα ζώα ακουγόταν , ωσανά βασιλεύς των βασιλέων.

-Οι οικονομικές δυσκολίες με κάνουν και ονειρεύομαι χρυσάφια και βασιλιάδες

( μονολόγησε, δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του και άκουσε χτυπήματα στην πόρτα, έριξε τροφή στα άλογα και βρήκε έξω).

Έξω τον περίμενε ένας υπάλληλος της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου, βλοσυρός αγέρωχος κρατούσε στα χέρια του ένα φάκελο σαν στιλέτο έτοιμο να του το μπήξει στην καρδιά.  Από ένστικτο ο βοσκός έκανε ένα βήμα πίσω, παίρνοντας μια αμυντική θέση και υπάλληλος ξεκίνησε την κατά ριπάς επίθεση.

-Κύριε  έγινε ανώνυμη καταγγελία στην υπηρεσία μας ότι ο στάβλος σας είναι παράνομος και εμπίπτει στις διαδικασίες και τα πλαίσια του νόμου περί

ημιυπαίθριων χώρων.

Ο βοσκός με τα μάτια του διέγραψε ένα οπτικό ημικύκλιο, γύρω τους δεκάδες στάβλοι ίδιοι με τον δικό του, το ίδιο παράνομοι. Κοίταξε με θυμωμένη απορία τον εξουσιαστή γραφειοκράτη ο οποίος είχε αποκωδικοποιήσει το μήνυμα.

-Κύριε εμάς μας ενδιαφέρει μόνο ο στάβλος για τον οποίο έχει γίνει καταγγελία .

-Α μάλιστα είναι αυτό που λέμε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή. ( Καμία εξουσία δεν καταλαβαίνει από χιούμορ πολύ δε περισσότερο οι έμμισθοι λακέδες της. Ο εξουσιαστής γραφειοκράτης θύμωσε και ο τόνος της φωνής του σφυριά δικαστή που ανακοινώνει την καταδικαστική απόφαση.)

- Η θα πληρώσετε τα πρόστιμα όπως ορίζει ο νόμος ή θα κατεδαφίσετε το οίκημα με δικά σας έξοδα.

-Μα είναι χειμώνας, τι θα γίνουν τα ζώα;

- Δεν γνωρίζω κύριε. (και χάιδεψε  τον κόμπο της γραβάτας , οι κινήσεις του πρόδωσαν τις βαθύτερες σκέψεις του γιατί κατά βάθος εννοούσε , να πας να κόψεις το λαιμό σου.)

- Το είδα εγώ το όνειρο η φάτνη των αλόγων χρυσός θρόνος…

- Τι είπατε κύριε;

- Τίποτα , έχει δυσκολέψει πολύ η κατάσταση.

- Σκεφτείτε ότι άλλοι έχουν να πληρώσουν και περαίωση εκτός από ημιυπαίθριους ( από την τσάντα του έβγαλε τον επόμενο φάκελο στιλέτο και ξεκίνησε για το επόμενο θύμα του με τον άκαμπτο ξύλινο βηματισμό του) .

3. Η περαίωση.

Ο μελαμψός Βαλτάσαρ βγήκε έξω από την τεράστια βιβλιοθήκη των μάγων όταν άκουσε τα χαρακτηριστικά χλάπ χλαπ των ταχυδρομικών σάκων  πάνω στην καμπούρα της καμήλας.

Ο πρώτος φάκελος ήταν αυτός με το κρατικό λογότυπο. Στα τρία δάκτυλα με τα οποία έπιασε τον φάκελο ένοιωσε ένα μούδιασμα. Σαν μάγος που ήταν κατάλαβε ότι το κορμί του έστελνε μηνύματα για κακά μαντάτα. Δεν μπορούσε να ξέρει τι είχε μέσα ο φάκελος αλλά ένοιωσε ένα συννέφιασμα μέσα του και αυτό τον ανησύχησε.

Άφησε του υπόλοιπους φακέλους στο μεγάλο μακρόστενο τραπέζι της βιβλιοθήκης και άνοιξε τον κρατικό φάκελο.

-Ε δεν είναι δυνατόν !!! (Φώναξε δυνατά και θυμωμένα. Άκουσε από τον διάδρομο τα χτυπήματα της μαγκούρας του γέροντα Μελχιόρ και τον είδε να περνά την μεγάλη σκαλιστή πόρτα. )

- Τι έπαθες Βαλτάσαρ;

-Έχουν τρελαθεί τελείως στο υπουργείο οικονομικών.

-Δεν θα το πιστέψεις τι ζητάνε με την νέα περαίωση ;

-Τι ;

Δεν πρόλαβε να πει τίποτα άλλο, γιατί μπήκε μέσα τρέχοντας ο νεαρός Γασπάρ, οι κόρες των ματιών του σε διαστολή πανηγυρικού ενθουσιασμού .

-Μάγοι το άστρο , το άστρο είναι αλήθεια, ο βασιλιάς των βασιλέων γεννιέται σε λίγο. Ελάτε να δείτε. ( Και ήδη είχε στρέψει το μεγάλο τηλεσκόπιο στον ουρανό. Πρώτος κοίταξε ο γέροντας Μελχιόρ.)

- Δόξα σοι ο Θεός θα προλάβω να ολοκληρώσω την αποστολή μου ( από τα ρυτιδιασμένα  μάτια του έτρεχαν δάκρυα). Έλα Βαλτάσαρ κοίτα  ( Ο Βαλτάσαρ έβαλε το μάτι του στο σκόπευτρο χωρίς να αφήσει το χαρτί που κρατούσε.)

- Δεν γίνεται ( γυρίζει και τους λέει με ένα παγερό βλέμμα) .

-Τι δεν γίνεται τόσα χρόνια αυτό περίμενα , είναι σίγουρα το αστέρι… ( είπε ο Μελχιόρ που δεν είχε ακόμα συνέλθει από την συγκίνηση)

-Δεν γίνεται να πάμε…

-Γιατί δεν γίνεται να πάμε ; ( Του είπαν και οι δύο μαζί , ενώ η μαγκούρα του Μελχιόρ είχε αρχίσει να αιωρείται με επιθετικές διαθέσεις.)

-Ήρθε η περαίωση ( και πρόταξε το χαρτί σαν ασπίδα για να γλιτώσει την πιθανή μαγκουριά του γέροντα) , ο χρυσός  η σμύρνα και το λιβάνι αλλάζουν συντελεστή ΦΠΑ  κατά δέκα μονάδες .

-Εντάξει θα το πληρώσουμε ( Είπε ο Μελχιόρ που κατέβασε την μαγκούρα του για να στηριχτεί).

-Δεν καταλάβατε καλά ζητάνε αύξηση κατά δέκα μονάδες και για δέκα χρόνια αναδρομικά .

-Όχι δεν είναι δυνατόν ( Η μαγκούρα έφυγε από τα χέρια του Μελχιόρ και σωριάστηκε αναίσθητος στο πάτωμα. Ο Γασπάρ από πάνω του άρχισε να του δίνει χαστούκια για να τον συνεφέρει. )

-Ρε γυναίκα τι βαράς;  ( Φώναξε ο αλαφιασμένος Γιάννης καθώς τον χαστούκιζε η γυναίκα του στο κρεβάτι τους).

-Είσαι καλά; ( Του είπε φανερά ανήσυχη) Εδώ και μισή ώρα φωνάζεις στον ύπνο σου

-Τ.ΕΒ,Ε, ημιυπαίθριοι , περαίωση είναι δυνατόν; (Μιμούμενη με την φωνή της τα λόγια του εφιάλτη που έβλεπε ο άντρας της).

-Και αμέσως ξανά το ίδιο σαν παλιός δίσκος που κόλλησε στο πικ απ. ( Ο Γιάννης τα είχε ακόμα χαμένα, μόλις τώρα άρχισε να συνειδητοποιεί ότι ξυπνούσε από ένα αγχωμένο χριστουγεννιάτικο όνειρο. Ακούστηκαν τα μεταλλικά τρίγωνα των παιδιών του, κατά την οικογενειακή παράδοση ήθελαν να του πουν πρώτα από όλους τα κάλαντα

-Έχουμε χριστούγεννα . Θα γίνουν και φέτος Χριστούγεννα; ΤΈΒΕ  περαίωση ημιυπαίθριοι.  

Μουρμούρισε σε μια προσπάθεια να φρεσκάρει τις εικόνες του ονείρου. Αλλά η απειλητική παλάμη της γυναίκα του τον ξύπνησε οριστικά.

Πετάγεται απάνω παίρνει αγκαλιά την γυναίκα του και τα παιδία τους.  Τους αναγκάζει με αγκαλιαστό κυκλικό ρυθμό να λένε τα κάλαντα . Στην αλυσίδα των χεριών της οικογένειας του βρήκε την λύτρωση από τον εφιάλτη του ονείρου, ίσως και από την πραγματικότητα που έπλασε τις ονειρικές εικόνες .

Με βροντερή φωνή λες και τραγουδούσε κανένα αντάρτικο αντιστασιακό τραγούδι παράφρασε λίγο τα λόγια.

-Καλήν εσπέρα άρχοντας / δεν με νοιάζει ο ορισμός σας/Χριστού του θεία γέννηση θα πω / θα αντισταθώ στο κλεμμένο αρχοντικό σας/ αρνούμαι να μαι θύμα στο επόμενο το φονικό σας…