Το κοριτσάκι με τα σπίρτα

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΚΑΠΟΤΕ το κοριτσάκι με τα σπίρτα ερχόταν να μας θυμίσει πως υπάρχουν φτωχότεροι έξω από την πόρτα μας και μας παρηγορούσε που εμείς δεν ήμασταν στην θέση σου να ζεσταινόμαστε με σπίρτα στο κρύο.

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ πέρασαν, το κοριτσάκι ενηλικιώθηκε. Γλίτωσε από το κρύο αφού το αγκάλιασε ο πρώτος μαστροπός που βρέθηκε μπροστά του. Σήμερα τσατσά πολυτελείας απολαμβάνει τον καφέ της σε φτηνογκλαμουράτα καφέ, προσπερνώντας βιαστικά τους ζητιάνους.

ΚΑΠΟΥ πιο πέρα η Σταχτοπούτα, ακόμα περπατάει μονοσάνδαλη. Ο πρίγκιπάς της αποδείχτηκε γκέι και προσπάθησε να τις αποσπάσει το γοβάκι για πάρτι του. Τα πλούτη δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τα βίτσια του αφού δεν έμενε τίποτα άλλο να κεφαλοποιήσει από μια γόβα στιλέτο.

ΚΑΘΕ παραμύθι που μούρχεται στο μυαλό από την λεγόμενη εποχή της αθωότητας, διαπιστώνω πως αυτή φταίει για όσα συμβαίνουν σήμερα. Μας ήθελε μολυβένια κουτσά στρατιωτάκια που για τα μάτια μιας χορεύτριας θα δίναμε την ζωή μας. Άψυχα αντικείμενα, αλλά να γεμίζουν τους άλλους συναίσθημα και ενοχές για κάτι που οι ίδιοι δεν φταίγανε.

ΑΡΚΕΤΑ χρόνια μετά ήρθε η ώρα να εξαργυρώσουμαι τις ενοχές μας. Κάποιοι σπατάλησαν τον δημόσιο πλούτο, αυτόν που αποξενωμένα ονομάζουμε κρατικό. ΚΑΠΟΙΟΙ θησαύρισαν εισάγοντας τα σπίρτα για το κοριτσάκι του παραμυθιού από την Ασία και έκλεισαν το ξυλουργείο της γειτονιάς. Ύστερα γέμισαν τον κόσμο παραισθήσεις πως χωρίς να παράγει μπορεί να απολαμβάνει. Το LSD απ` την χώρα των θαυμάτων του καπιταλισμού, έκανε την σκέψη μας να απαξιώνει την συνείδησή μας.

ΣΗΜΕΡΑ ξανά και πάλι στους δρόμους, στο κρύο και στην φτώχια, δεν σέρνεται το κοριτσάκι με τα σπίρτα, ούτε οι άθλιοι του Παρισιού, σέρνεται το καταρρακωμένο εγώ αυτών που κάποτε αποφάσισαν ή έτυχε να κατοικήσουν στην γεωγραφική ενότητα που προσδιορίζεται ως «Ελλάδα». Τι περιμένουν πλέον; Την γέννηση ενός ακόμα θεανθρώπου ή την φωνή του Παπαδήμα να τους λέει πως το ότι ζουν στην φτώχια είναι απλά ένα μέρος ενός άλλου μεγάλου παραμυθιού με αίσιο τέλος;