H
απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
Ο παππούς έπινε τον μπαλκονάτο καφέ του τυλιγμένος στην πρωινή
υγρασία του Απρίλη και τις μυρωδιές των λουλουδιών της γιαγιάς Μαρίας.Το
καφεδάκι πάντα είχε δυο σταγόνες ουίσκι για καρδιοπροστασία. Παρακολουθούσε
μέσα στα γκρίζα συννεφάκια από το πούρο του, να χάνεται και να εμφανίζεται η
Λάρισα του Άργους με το Κάστρο και την Παναγιά την Πορτοκαλούσα. Στιγμές
χαλάρωσης και απόλυτης σιωπής με το αργείτικο τοπίο περήφανο φόντο. Όπως έλεγε
οι στιγμές απόλυτης σιωπής με φόντο μια εικόνα ήταν το λιπαντικό για την μηχανή
της μνήμης.
Η βουδιστική ηρεμία από τις αισθήσεις της γεύσης και της όρασης
διακόπηκε όταν η ακοή του έπιασε την έντονη λογομαχία του γιού του με τον
εγγονό του τον Πετράν. Ο Πετράν με εισιτήριο χαρτζιλικωμένο από τον παππού είχε
έρθει να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές.
-Άκου τον παππού σου για ανατροπή, αντίσταση και λαϊκή εξουσία.
-Δεν τα φάγαμε μαζί. Δεν πληρώνουμε και δεν πουλάμε!!!
Η αυξανόμενη ένταση της φωνής και των δυο προμήνυε μεγάλο καυγά.
Η γιαγιά Μαρία με την ιδιαίτερα οξυμένη ακοή άκουσε τον καυγά και βγήκε με το
ποτιστήρι στο χέρι για να επιθεωρήσει τα …ποτισμένα λουλούδια της.
-Αν έχουμε ακυβερνησία μετά τις έξι Μαΐου, ούτε εισιτήριο δεν θα
μπορούμε να σου αγοράσουμε να πας πίσω να συνεχίσεις τις σπουδές σου.
-Δεν πιάνουν πια οι εκβιασμοί του δικομματισμού, δεν τον πήρες
είδηση;
Η γιαγιά με το ποτιστήρι στο χέρι αντάλλαξε ένα βλέμμα με τον
παππού. Αυτός κοίταξε μια το ποτιστήρι για τα ποτισμένα, μια αυτήν και της
έδωσε την βλεμματική έγκριση να παίξει τον πυροσβεστικό της ρόλο.
-Πετράν εγώ κερνάω καφεδάκι και ο παππούς σου ένα πουράκι(
φώναξε από τον πάνω όροφο , η σιωπή που ακολούθησε σήμαινε ότι ο Πετράν πήρε το
μήνυμα).
-Καλά παππού είναι δυνατόν να μου λέει τέτοια πράγματα;Να θέλει
να με εκβιάζει με ψευδοδιλλήματα . Όπως έλεγε και ένα παλιό σύνθημα καλύτερα
ένα φρικτό τέλος παρά μια φρίκη χωρίς τέλος.
-Πετράν πιστεύεις ότι δεν τα φάγαμε όλοι μαζί;
-Τι είπες παππού; ( Ο Πετράν ξαφνιάστηκε) Λες να άλλαξε ιδέες
και ο παππούς μου; (Μονολόγησε.)
-Στην ουσία μας είπαν ελάτε να τα φάμε όλοι μαζί και εμείς
αποδεχτήκαμε την πρόσκληση για λουκούλλεια γεύματα. Αλλά δεν υπολογίσαμε τον
ρουφιάνο πορτιέρη στην είσοδο.
Η γιαγιά έφερε τον καφέ του εγγονού της. Τον παρατηρούσε να
ζεσταίνει την άκρη του πούρου του με τον διπλόφλογο αναπτήρα, με τις ίδιες
αργές τελετουργικές κινήσεις σαν του παππού του. Άκουσε και την ατάκα του
παππού, κωδικός για νέα ιστορία.
-Έχουμε καινούργια ιστορία ;
-Φαίνεται ότι ζεστάθηκε το μηχάνημα καθώς χάζευα το κάστρο.
Ιστορίες του πατέρα σου είναι, του προπάππου σου του Χαμπή ( είπε απευθυνόμενος
στον εγγονό του).
-Ακούω παππού και περιμένω να δω πως θα τα ταιριάξεις στο τέλος
.
Η γραβάτα
-Το λοιπόν που λες ο προπάππος σου ο Χαμπής είχε ανοίξει ένα
μαγαζί για μηχανές και ανταλλακτικά στο Μπρίστολ της Αγγλίας. Εκεί μια παρέα
ελληνοκυπρίων που είχε δραστηριοποιηθεί οικονομικά τα πήγαινε πολύ καλά. Σε ένα
ραντεβού μνήμης μια φορά το μήνα η παρέα του Χαμπή μαζευόταν για ένα ατέλειωτο
φαγοπότι. Μια φορά αποφάσισαν να φάνε την επόμενη στο καινούργιο αριστοκρατικό
εστιατόριο της πόλης. Έτσι λοιπόν πιστή στο μηνιαίο ραντεβού η παρέα περίμενε
τον Χαμπή στο παρκάκι πριν το εστιατόριο. Ο προπάππους σου ακολουθούσε τους
δικούς του ρυθμούς , τελευταίος και καθυστερημένος ήταν στο ραντεβού της
παρέας,τελευταίος και καθυστερημένος μετά από μία ή δυο προσωπικές ανακοινώσεις
ανέβαινε στο αεροπλάνο. Όταν τον είδαν από μακριά έμειναν με την έκπληξη στα
μάτια. Αυτοί κουστουμαρισμένοι, αυτός με το μπλου τζιν , το ριχτό πουκάμισο με
τις τέσσερις τσέπες και το καλοξυρισμένο κεφάλι του καπνίζοντας ένα στριφτό
τσιγάρο έκανε την είσοδο του από τον κάτω δρόμο.
-Ρε Χαμπή που πας έτσι ; Πρέπει να φοράς γραβάτα για να μπεις
μέσα .
-Πάμε και βλέπουμε.
Στην είσοδο η κοπέλα υποδοχής σταμάτησε τον Χαμπή. Οι άλλοι
μπήκαν μέσα, τους ανέλαβε άλλος υπάλληλος υποδοχής και έστελναν ματιές στον
Χαμπή του στυλ σου τα λέγαμε εμείς.
-Κύριε το μπλου τζιν μπορώ να το παραβλέψω αλλά χωρίς γραβάτα
δεν μπορείτε να μπείτε μέσα.
-Δώσε μου μια, δεν έχεις ;
-Όχι δεν έχω (είπε θυμωμένα η ψυχρή βορειοευρωπαία στον ατίθασο
ελληνοκύπριο που είχε και το θράσος να την γλυκοκοιτάζει) .
-Και τι θα γίνει, εμένα θα με σερβίρετε εδώ έξω;
-Κύριε αστειεύεστε προφανώς .
-Φώναξε τον διευθυντή ( και το γλυκό βλέμμα του μεσογειακού
φλερτ απότομα αντικαταστάθηκε με εκείνο του οργισμένου βαλκάνιου που δεν
σηκώνει αντιρρήσεις) .
-Κύριε είναι κανονισμός του εστιατορίου, πρέπει να φοράτε
γραβάτα (του είπε ο διευθυντής) .
-Ξέρετε κύριε διευθυντά ( το βλέμμα τώρα ήταν το πονηρό
μεσογειακό βλέμμα που έκανε παζάρι) έχω ένα σοβαρό πρόβλημα στο λαιμό και ο
γιατρός μου απαγόρεψε να φοράω οτιδήποτε σφιχτό .
-Πρέπει να έδωσε ρεσιτάλ ηθοποιίας ο Χαμπής γιατί ο αυστηρός
διευθυντής με δυσκολία κρατούσε τα γέλια του, ενώ η παγοκολόνα της υποδοχής
ήταν άκαμπτή δίπλα του.
-Φίλε μου ( τα γέλια αντικατέστησαν το κύριε με φίλε )είναι η
καλύτερη δικαιολογία που άκουσα ποτέ μου. Που είναι η παρέα σου ;
- Εκεί ( και του έδειξε) .
-Έλα πάμε , εγώ μπροστά εσύ πίσω για να μην μας προσέξουν οι
άλλοι πελάτες.
-Ρε Χαμπή σε άφησε να μπεις;
-Δεν με άφησε με έφερε!!!!
Το παπιγιόν
Το ίδιο ακριβώς επεισόδιο έγινε πάλι στο Μπρίστολ, σε μια λέσχη
τυχερών παιγνιδιών, απέναντι στο εστιατόριο του Τσάρλι συγχωριανός του. Αλλά
αυτή την φορά ο πορτιέρης ήταν άντρας και άκαμπτος δεν έπαιρνε από λόγια και
δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει ο διευθυντής στην είσοδο.
-Κύριε ή παπιγιόν ή γραβάτα ( του είπε με τετράγωνο παγωμένο
βρετανικό του βλέμμα).
-Ο προπάππος σου ήξερε ότι τα άκαμπτα τετράγωνα βλέμματα της
βρετανικής λογικής τα ξεπερνάς με σπειροειδή ατελή ημικύκλια του παραλόγου.Εκνευρισμένος
και με γοργό βήμα πάει στο εστιατόριο του Τσάρλι. Μπήκε από την πίσω πόρτα στα
μαγειρεία.Εκείνη την στιγμή από την σπαστή ανοιγοκλινόμενη πόρτα που κοιτά στην
κύρια αίθουσα μπαίνει ένας σερβιτόρος κρατώντας ένα λερωμένο πατσαβούρι Ξαφνιάστηκε
όταν είδε τον Χαμπάκη να κρατά ένα μεγάλο τραπεζομάχαιρο.
-Φίλε το πατσαβούρι
-Ρε Χαμπή μου έκοψες την χολή; Τι το θέλεις το πατσαβούρι
-Για να πάω να παίξω στην λέσχη απέναντι.
-Εκείνη την στιγμή μπήκε και ο Τσάρλι και κάθισε ακούνητος να
δει τι σκαρώνει ο φίλος του. Παίρνει ο Χαμπής το πατσαβούρι το απλώνει σε ένα
πάγκο, το διπλώνει κατά μήκος και με επιδεξιότητα χειρουργού κόβει ένα μεγάλο
παραλληλόγραμμο κομμάτι. Το παίρνει και κοιτάζοντας σε ένα μικρό καθρεφτάκι το
δένει σε κόμπο παπιγιόν .
-Τέλειο ( μονολόγησε)
-Ο Τσάρλι δεν μπορούσε να μιλήσει από τα γέλια, παρέσυρε και
κάτι κουτάλες στο πάτωμα, με το δείκτη του δεξιού του χεριού του έδειχνε προς
την λέσχη ν απέναντι σαν να τον ρωτούσε)
-Ναι για από εκεί το θέλω. (Του απάντησε ο Χαμπής ο Τσάρλι έπεσε
κάτω από τα γέλια και παρέσυρε και τα υπόλοιπα σερβίτσια).
Ο άνθρωπος της υποδοχής στην λέσχη γούρλωσε τα τετράγωνα
βρετανικά του μάτια όταν είδε ξανά τον Χαμπή στην είσοδο.
-Παπιγιόν ή γραβάτα δεν μου είπες ;
-Ναι κύριε εντάξει … αλλά
-Είναι παπιγιόν;
-Ναι κύριε αλλά… στάζει …στάζει λάδι…. Εντάξει …Περάστε μέσα.
-Κατάλαβες Πετράν , για ταίριαξε μου τώρα εσύ με τα σημερινά….
-Έχεις δίκιο παππού δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, αλλά μας κάλεσαν σε
φαγοπότι. Και εμείς πέσαμε στην παγίδα, όχι μόνο δεν ξέραμε το μενού, αλλά στην
είσοδο δεχτήκαμε τον κανόνα παπιγιόν ή γραβάτα, μια θηλιά στο λαιμό με την
οποία κρεμαστήκαμε μόνοι μας.
-Ακριβώς και αν κάποιοι κατόρθωσαν με μια καλή δικαιολογία να
μην φορέσουν γραβάτα ή πέρασαν την είσοδο με ειρωνικό παπιγιόν που έσταζε λάδι
οι περισσότεροι οικιοθελώς βάλαμε το κεφάλι μας στην λαιμητόμο του
καταναλωτισμού και του δήθεν κρεμάσαμε την ταξική μας συνείδηση.
Εκείνη την στιγμή φάνηκε στο μπαλκόνι ο πατέρας του Πετράν ,
έδωσε το βλέμμα στην μάνα του, γιατί με τους άλλους δύο δεν ήθελε να συνεχίσει
τις πρωινές κουβέντες .
-Μάνα έχει ο πατέρας μου καμιά καλή μαύρη γραβάτα να την
δανειστώ για σήμερα;
-Παπιγιόν ή γραβάτα ( τον ρώτησε πονηρά η κυρά Μαρία,ξέσπασαν
στα γέλια οι τρεις τους ενώ εκείνος τους κοιτούσε με θυμωμένη απορία).
*Η σημερινή ιστορία βασίστηκε σε δυο πραγματικές
ιστορίες(παπιγιόν ή γραβάτα) του παππού Χαμπή της Ανδριανούς . Η ατάκα «ελάτε
να τα φάμε» ανήκει σε φίλο συμμαθητή με έντονη συνδικαλιστική δράση. Δράση που
του προκάλεσε έντονες θλίψεις και τύψεις για τα τελικά της αποτελέσματα…..
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου