Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
Ο Θανάσης σηκώθηκε νωρίς
το πρωί της Κυριακής. Το προηγούμενο βράδυ ο Κωστάκης του, είχε καλέσει τους φίλους του για παιγνίδι . Ο
Θανάσης έχει μεγάλη αδυναμία στον μικρό
γιο του. Δεν του χαλάει χατίρι και όχι μόνο του επέτρεψε να καλέσει τους
φίλους ανέλαβε και το δείπνο. Κάλεσε μια εταιρεία η οποία αναλαμβάνει παιδικές
γιορτές και του ετοίμασαν ένα σωρό λιχουδιές.
Τώρα Κυριακή πρωί έπρεπε
να μαζέψει τα βομβαρδισμένα τοπία ,το μεγάλο μπαλκόνι και το καθιστικό.
Φτάνοντας στο καθιστικό
αντιλήφθηκε ένα γαλάζιο φως να το φωτίζει. Είχαν ξεχάσει την τηλεόραση αναμμένη
, δεν ήταν και η πρώτη φορά . Με βαριεστημένες κινήσεις έσκυψε να μαζέψει το
τηλεχειριστήριο από το πάτωμα. Μια ριπή κρύου αέρα έπεσε στην μέση του και τον
ξάφνιασε. Και το κλιματιστικό του καθιστικού ήταν ανοιχτό , καθώς
ανεβοκατέβαιναν οι περσίδες του έριξαν μια ριπή ψυχρού αέρα. Τα παιδιά έπαιζαν πολύ έντονα και το άναψαν
για να τα δροσίσουν λίγο. Έψαξε να βρει και το τηλεχειριστήριο του
κλιματιστικού αλλά δεν ήταν εύκολο κάπου θα ήταν κρυμμένο , θα το έβρισκε
καθαρίζοντας τον χώρο.
Πήγε στην κουζίνα και
πάτησε το κουμπί της καφετιέρας για να ζεστάνει το νερό. Με αργές προσεκτικές
κινήσεις για να μην κάνει θόρυβο άνοιξε την πόρτα που οδηγούσε στο μεγάλο
μπαλκόνι. Τα παιδιά το γλέντησαν για τα
καλά ένα βομβαρδισμένο τοπίο πλαστικών και αποφαγιών ήταν το μπαλκόνι του. Έπιασε δουλειά αμέσως. Μέσα σε δυο τεράστιες
γιγαντοσακούλες άρχισε να βάζει τα σκουπίδια. Πιάνοντας μερικά από τα μεζεδάκια
που έφαγαν τα παιδιά είχε την αίσθηση ότι ήταν τώρα το πρωί πιο πλαστικά και
από τα πλαστικά ποτήρια και πιατάκια που πέταγε. Πλησίασε ένα από αυτά στην
μύτη του. Ο χαρακτηρισμός ουδέτερη γεύση ήταν αυτό που ταίριαζε σε τούτα τα μεζεδάκια.
Θυμήθηκε όταν στις δικές του γιορτές η μάνα του έφτιανε μεζεδάκια για αυτόν και
τους φίλους του. Και τρείς μέρες μετά να τα έτρωγες δεν έχαναν την γεύση τους.
Άλλο πράγμα το χειροποίητο λουκανοπιτάκι με το φτιαχτό φύλλο και άλλο το πλαστικοποιημένο της βιομηχανίας.
Στην αυλή ακούστηκαν τα
βήματα της μάνας του, σταθερή της συνήθεια πρωινό Κυριακής πάντα από τις πρώτες στην
εκκλησία.
-Θανάση καλημέρα.
-Καλημέρα μάνα.
-Δεν μου λες παιδάκι μου έχεις πάει τώρα τελευταία
σε οφθαλμίατρο;
-Τι είπες μάνα; ( Την
ρώτησε ξαφνιασμένος.)
-Λέω αν έχεις πάει σε
οφθαλμίατρο γιατί όλα τα φώτα του μπαλκονιού σου είναι αναμμένα και ο ήλιος
έχει βγει για τα καλά.
-Αμάν ρε μάνα το μάτι σου!
Έκλεισες τα εβδομήντα και εξακολουθείς να έχεις περιστροφική όραση!!!
Για μια στιγμή έμεινε
βουβός , το μυαλό του ανθρώπου λειτουργεί με παράξενες διαδρομές. Όταν είπε το
αμάν ρε μάνα, σαν έμπνευση ταξίμι ρεμπέτικο την ώρα της ανατολής φωτίστηκε το
μυαλό. Η λέξη αμάν ήταν πολύ κοντά στην λέξη μάνα. Στα τούρκικα σημαίνει έλεος,
φιλοξενία και κατάλυμα, ενώ στα αραβικά σημαίνει ηρεμία γαλήνη. Η μεταφορά ενός
α και πόσο ταίριαζαν οι λέξεις, η μάνα
ένα φιλόξενο κατάλυμα που προσφέρει έλεος και ηρεμία.
-Ε που ταξιδεύει το μυαλό
σου ; (Του φώναξε η μάνα του.)
-Τίποτα κάτι σκεφτόμουν
….
-Δεν φαντάζομαι να έχεις
αφήσει και την καφετιέρα στο ζεστό νερό όση ώρα
είσαι έξω . Έτσι κάνεις από παιδί.
-Αμάν ρε μάνα ….( της
είπε με προσποιητό θυμό και μπήκε μέσα ) .
Πράγματι είχε ξεχάσει το
νερό να ζεσταίνεται όση ώρα καθάριζε το μπαλκόνι . Με γρήγορες κινήσεις έφτιαξε μέσα σε ένα μεγάλο πλαστικό κύπελλο
καφέ.
Ξεκίνησε να μαζεύει τα
σκουπίδια στο καθιστικό. Πάλι του ήρθε μια κινούμενη ροπή ψυχρού αέρα στην μέση
. Αλλά αυτή την φορά κάτω από ένα πλαστικό δίσκο με «πλαστικά» μεζεδάκια ήταν
το τηλεχειριστήριο και έκλεισε το κλιματιστικό.
Με μικρά διαλλείματα ,
γουλιές καφέ , για να παίρνει ανάσες μάζεψε άλλη μια τεράστια σακούλα
σκουπιδιών.
Σαν καλός νοικοκύρης μέσα
σε μια ώρα είχε τακτοποιήσει το σπίτι μέσα έξω και τρεις μεγάλες σακούλες σκουπίδια
ήταν στο μπαλκόνι.
-Μπράβο μπαμπά.
-Μπράβο Θανάση μου .
Ήταν οι επιδοκιμαστικές
εκφράσεις της γυναίκας του και του γιού του όταν είδαν το σπίτι στην κανονική
του μορφή μετά το βομβαρδιστικό γλέντι.
-Μπαμπά θα με βοηθήσεις
με μια εργασία για το σχολείο;
-Μετά το μεσημέρι ότι θες,
να χαζέψω τις εφημερίδες μου πρώτα.
-Είναι έτοιμος ο Κωστάκης
( ακούστηκε η φωνή του παππού από κάτω, ο κύρ Κώστας τα τελευταία χρόνια
πήγαινε καθυστερημένος στην εκκλησία γιατί ήθελε να πηγαίνει μαζί με τον εγγονό
του) .
-Κατεβαίνω παππού .
-Αφήστε και την πόρτα
ανοικτή θα βγω σε λίγο ( φώναξε ο Θανάσης).
Παππούς και εγγονός
έφυγαν αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή. Μετά από μισή ώρα περίπου ο Θανάσης
τέλειωσε με την καθαριότητα. Πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου να φύγει.
-Καλά Θανάση μου δεν
μπορείς να πας με τα πόδια ή με το ποδήλατο διακόσια μέτρα είναι το περίπτερο.
-Όσο περνάνε τα χρόνια
όλο και πιο πολύ της πεθεράς σου μοιάζεις από παρατήρηση σε παρατήρηση με πας.
Ο Θανάσης με το
αυτοκίνητο κάνοντας ένα μεγάλο κύκλο έφτασε στο περίπτερο του παιδικού φίλου
για να πάρει τις κυριακάτικες εφημερίδες. Πάρκαρε μπροστά από το περίπτερο,
άφησε την μηχανή αναμμένη και κατέβηκε. Ο φίλος του είχε ετοιμάσει την σακούλα
του με τις εφημερίδες.
-Επιτέλους σπάσαμε την
πράσινη κυριαρχία ( του είπε ο φίλος του).
-Παιγνιδάρα δεν μπορεί να
πεις ( και πιάσανε κουβέντα για την νίκη του Ολυμπιακού στο μπάσκετ και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. )
Η κουβέντα διακόπηκε από
τις χαρούμενες φωνές του γιού του. Γύριζε από την εκκλησία μαζί με την γιαγιά
του.
-Μπείτε μέσα να σας πάω
σπίτι. Ο παππούς που είναι ;
-Ο παππούκος μου πήγε στο
ζαχαροπλαστείο απέναντι κερνάει τα γλυκάδια της Κυριακής. (Ο παππούς είχε κάνει
τα ψώνια του και ερχόταν προς το αυτοκίνητο, η γιαγιά και ο εγγονός κάθισαν στα
πίσω καθίσματα).
Το αμάξι είχε μείνει για
αρκετή ώρα αναμμένο με το κλιματιστικό σε χαμηλή θερμοκρασία και ήταν παγωμένο.
Η γιαγιά αγκάλιασε τον εγγονό της προστατευτικά.
- Δεν μου λες Θανάση μου
, χαλάνε οι εφημερίδες στην ζέστη;
-Τι είπες μάνα; .
-Λέω αν χαλάνε οι
εφημερίδες στην ζέστη γιατί έχεις κάνει το αμάξι ψυγείο και θα πουντιάσει το
παιδί.
-Ξεχάστηκα με την
κουβέντα ( ο Θανάσης ανέβασε λίγο την θερμοκρασία,
ο πατέρας του έμπαινε να καθίσει μπροστά) .
-Πήρα κάτι
γαλακτομπούρεκα φρέσκα - φρέσκα πάμε να
τα φάμε.
-Μην ανησυχείς και εδώ
μέσα να τα αφήσεις δεν παθαίνουν τίποτα, ψυγείο είναι.
-Αμάν ρε μάνα ….( είπε ο
Θανάσης ανέβασε και άλλο την θερμοκρασία και έφυγαν βιαστικά για το σπίτι. )
Στο μεγάλο μπαλκόνι ,
απολάμβαναν τον καφέ τους, το φρέσκο
γαλακτομπούρεκο, ενώ ο Θανάσης ξεφύλλιζε βιαστικά τις εφημερίδες. Έκοβε τις
σελίδες που τον ενδιέφεραν και τα υπόλοιπα τα πέταγε μέσα στην τρίτη
γιγαντοσακούλα που είχε ακόμα χώρο.
-Μπαμπά θα με βοηθήσεις
στην εργασία μου;
-Και βέβαια τι θέμα έχει;
-Την Τρίτη 5 Ιουνίου
είναι Ημέρα Προστασίας Περιβάλλοντος και μας είπε ο δάσκαλος να παρουσιάσουμε
ένα θέμα.
-Ωραία θα γράψουμε για τα
νερά του Κεφαλαρίου που χύνονται στην θάλασσα ενώ τα έχουν τόσο ανάγκη οι
αγρότες μας.
-Μπορείς να γράψεις κάτι
άλλο πιο πρωτότυπο. ( Πήρε τον λόγο η γιαγιά ενώ Θανάσης της έριξε ένα βλέμμα
απορίας.)
-Τι θέμα γιαγιά;
-Η προστασία του
περιβάλλοντος ξεκινάει από το σπίτι.
-Δηλαδή γιαγιά…
-Να λέμε τώρα, δεν
αφήνουμε τα φώτα αναμμένα όλο το βράδυ, δεν τρώμε σε πλαστικά πιάτα ούτε πλαστικά φαγητά, δεν
αφήνουμε το αμάξι αναμμένο με το κλιματιστικό
ενώ πρόκειται να κάνουμε κουβέντα στο περίπτερο, διαχωρίζουμε τα
σκουπίδια μας και τα πάμε σε ανακύκλωση…. Και άλλα πολλά … για ρώτα και τον
μπαμπά σου κάτι θα ξέρει .
-Αμάν ρε μάνα με τις
παρατηρήσεις σου… υπογλυκαιμία μου
προκάλεσες , πάω να πάρω άλλο ένα γαλακτομπούρεκο.
-Μην ξεχάσεις την πόρτα
του ψυγείου ανοικτή ως συνήθως αγάπη μου!!! ( Του είπε η γυναίκα
του και ξέσπασαν όλοι σε γέλια) .
Την άλλη μέρα ο Κωστάκης παρουσίασε την καλύτερη εργασία για το
περιβάλλον , την έγραψε με την βοήθεια του πατέρα του με θέμα : η προστασία του
περιβάλλοντος ξεκινάει από το σπίτι!!!
*Αφορμή για την σημερινή
ιστορία ήταν η Ημέρα Προστασίας Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου και ένας καλός
φίλος ο οποίος πηγαίνει παντού και μόνο με το αυτοκίνητο του αλλά είναι
ένθερμος οπαδός οικολογικών κινημάτων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου