Η κορκολεκομψή και το γαϊδούρι

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Ο παππούς άλλο ένα πρωινό το περνούσε στην υπόγα με τις συλλογές του. Τα βιβλία οι ταινίες, η συνεχής αρχειοθέτηση ήταν μια άσκηση για να καθυστερεί την άνοια όπως έλεγε. Κατά βάθος όμως το αρχείο του ήταν ένα παιγνίδι με το χρόνο, κοιτώντας βιβλία , αποκόμματα, κινηματογραφικές ταινίες έκανε ένα προσκλητήριο μνήμης. Ανακαλούσε στους λαβυρίνθους του μυαλού του πρόσωπα και γεγονότα , αυτός ήταν ο Θησέας και ο Μίτος, πολεμούσε τον Μινώταυρο της Λήθης. Ο εγγονός του, ο συνονόματος ο Πετράν όταν κατέβηκε στο υπόγειο βρήκε τον παππού να ασχολείται με τα ταξιδιωτικά βιβλία.

-Παππού ετοιμάζεις ταξιδάκι;

-Με ένα βιβλίο μπορείς να πας όπου θες και με τον πιο γρήγορο τρόπο, μεγάλο δώρο στον άνθρωπο η φαντασία. Μόνο ένα πράγμα φοβάται η πραγματικότητα, την φαντασία και για αυτό ο άνθρωπος μπόρεσε να την ξεπεράσει πολλές φορές.

-Παππού έχεις πάει Στρασβούργο ; ( Ρώτησε ο Πετράν βλέποντας ένα ογκώδες βιβλίο ανοιγμένο περίπου στην μέση να δείχνει σε μια τεράστια εικόνα το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.)

-Μια φορά, σε ένα διεθνές συνέδριο ψυχολογίας. Κάνοντας την βόλτα μου στην πόλη  με εντυπωσίασε στην είσοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Η αρπαγή της Ευρώπης» , η εικόνα που βλέπεις τώρα. Σπουδαίος μύθος για το κοινό των ευρωπαίων εκφράζει έντονη κινητικότητα, την μείξη των πολιτισμών, το πάθος, την αναζήτηση.

-Εσύ παππού πιστεύεις ότι αυτό εκφράζει η σημερινή Ευρώπη; Αυτό είναι το όφελος μας από την ένταξη μας στην ευρωπαϊκή ένωση;

-Ο μύθος είναι το φανταστικό, το οραματικό στοιχείο απέναντι στην πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Η πραγματικότητα  για μας είναι η κορκολεκομψή και το γαϊδούρι.

-Παππού καινούργια ιστορία είναι τούτη η ατάκα , ετοιμάζω τα καφεδάκια και άρχισε να μου τα λες.

Ο Πετράν άνοιξε το κουτί πήρε το καμινέτο, τον καφέ, το μπουκάλι με το νερό και άρχισε να ετοιμάζει τους δυο σκέτους ελληνικούς καφέδες. Ο παππούς  με το βιβλίο στα πόδια του ανοιχτό σαν πεσμένος γλάρος τον κοιτούσε και άρχισε να ταξιδεύει στις μνήμες του μυαλού του.

-Λοιπόν πριν από αρκετά χρόνια τους γάμους ανάμεσα στους ανθρώπους τους κανόνιζαν οι γονείς των νέων. Γινόταν το προξενιό κανόνιζαν τα προικιά έκλεινε η συμφωνία και μετά γνωριζόταν το ζευγάρι. Και όταν λέμε έκλεινε η συμφωνία, όταν έδιναν τα χέρια οι συμπέθεροι δεν μπορούσε να την χαλάσει κανείς.

-Και αν δεν άρεσε στο γαμπρό η νύφη ή και το αντίστροφο;

-Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τέτοια. Σε ένα χωριό που λες ένας μεγάλος προύχοντας του χωριού ο ονομαστός Κόρκος  γέννησε ένα κορίτσι με πολλά ας το πούμε ανατομικά προβλήματα. Το δεξί αυτί ήταν λίγο πιο κάτω από τα αριστερό. Το αριστερό μάτι ήταν πιο μικρό από το δεξί και ακανόνιστα προς τα πάνω και τα πόδια είχαν διαφορά μήκους και αναγκαστικά περπατούσε κουτσά επίσης σημαντικό πρόβλημα είχε η άνω και κάτω γνάθος. Ο προύχοντας  ο Κόρκος όμως με τίποτα δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι το κορίτσι του είχε προβλήματα.

-Εντάξει τώρα που είναι μικρή και κάθεται μέσα στο σπίτι δεν βλέπει κανείς τίποτα όταν πάει σχολείο τι θα γίνει; Πρέπει να κατέβουμε στην Χώρα να την δει γιατρός. Μπορεί να παίρνει γιατριά το κορίτσι. (Τόλμησε να του πει μια φορά η γυναίκα του.)

-Πάψε γυναίκα άμα έχεις τον παρά για όλα βρίσκεις λύση!!!

-Έτσι λοιπόν καβάλα στο άλογο την πήγαινε σχολείο καβάλα στο άλογο την γύριζε ο προύχοντας από το σχολείο. Είχε δώσει και τα δωράκια του στον δάσκαλο, πάντα καθιστή και λιγόλογη ήταν στις σχολικές γιορτές η κόρη του. Κανείς δεν έμαθε τίποτα ήξεραν μόνο ότι της είχε μεγάλη αδυναμία ο πατέρας της παντού την πήγαινε στο άλογο καβάλα.

-Και τώρα που έφτασε σε ηλικία γάμου τι θα κάνουμε ; ( Τον ρώτησε μετά από

χρόνια πάλι η γυναίκα του.)

-Μην ανησυχείς κυρά όλα γίνονται με τον παρά.

-Έμαθε από κάποια προξενήτρα για ένα καλό παλικάρι σε κάποιο γειτονικό χωριό. Περιουσία μεγάλη δεν είχε, αλλά ήταν λεβέντης ομορφόπαιδο και καλό παιδί. Η προξενήτρα κάτι ήξερε για τα κουσούρια της κόρης και για αυτό τον πρότεινε, μια καλή συναλλαγή.

-Και πως θα την πας νύφη πάνω στο άλογο όταν το ένα πόδι είναι πιο κοντό από το άλλο και θα φαίνεται να γέρνει πάνω στην σέλα.

-Θα την πάω με γαϊδούρι έτσι όπως θα είναι καθισμένη πάνω στο σαμάρι κανείς δεν θα καταλάβει τίποτα. Άμα δώσουμε τα χέρια με τον συμπέθερο πάει και τέλειωσε.

-Έτσι ο προύχοντας βρήκε ένα γαϊδούρι Κυπραίικο μεγαλύτερο και από το καλύτερο άλογο, το στόλισε έβαλε και το καλύτερο σαμάρι σωστό θρόνο και ξεκίνησε με την προξενήτρα και την συνοδεία του για το άλλο χωριό.

-Καλά τα μάτια και τα αυτιά πως τα κάλυψε παππού;

-Α ξέχασε να σου πως λόγω των εθίμων εκείνης της εποχής, το πρόσωπο της νύφης δεν έπρεπε να φαίνεται, φορούσε πέπλο. Μόνο ο άντρας της το τραβούσε να το δει μετά το γάμο. Υπάρχουν και ιστορίες που άλλη γυναίκα του τάξανε και άλλη του δώσανε μέσα από το πέπλο, αλλά αυτά άλλη φορά. Φτάνουνε που λες στο άλλο χωριό έξω από το σπίτι του γαμπρού. Η νύφη βλέπει το γαμπρό, ένας πολύ όμορφος λεβέντης και γυάλισαν τα μάτια της, το κατάλαβε και ο πατέρας και με δυσκολία την κρατούσε στο σαμάρι. Το κατάλαβε και ο γάιδαρος και όπως ήταν άνοιξη άρχισε και αυτός να φουντώνει αλλά μάλλον για την γαϊδούρα του συμπέθερου που ρέμβαζε τα προξενιά λίγα μέτρα πιο πέρα.

-Είναι αγνή, είναι χρυσοχέρα, είναι η κόρη το προύχοντα του Κόρκου , είναι η πιο κομψή από όλες, ευρωπαία. Κομψή κομψότατη κόρη τυχερός αυτό που θα την πάρει. ( Το επαναλαμβανόμενο τροπάρι η προξενήτρα.)

-Οι συμπέθεροι είχαν πιάσει κουβέντα για τα προικιά, Ο Κόρκος έξυπνος άνθρωπος δεν έταξε και πολλά στην αρχή για να μην νομίζουν ότι έχει κανένα κουσούρι το κορίτσι. Αλλά ενθουσιάστηκε με την εικόνα του γαμπρού και έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ενώ σαν μουσική υπόκριση ακουγόταν η προξενήτρα να τονίζει πόσο κομψή  κομψότατη και φινετσάτη ήταν η νύφη. Στην άλλη άκρη του σπιτιού η γαϊδάρα άρχισε να προσέχει και αυτή τον λεβέντη γάιδαρο που τον είχε πιάσει η άνοιξη, είναι βλέπεις και η εποχή που ζευγαρώνουν τα γαϊδούρια. Ρίχνει ένα ερωτικό γκάρισμα  η γαϊδάρα και της νύφης ο γάιδαρος δεν κρατιόταν πια, το ίδιο και η νύφη. Μια στα πόδια ο γάιδαρος βρίσκει και ευκαιρία να γλιστρήσει κάτω η νύφη και γίνεται πανικός. Καθώς γλιστρά η νύφη πετάγεται το πέπλο, την κοιτά και σαστίζει ο γαμπρός. Οι συμπέθεροι προς το παρόν δεν έδωσαν σημασία συνέχισαν το παζάρι. Παίρνει και ένα χαμόγελο πάθους η νύφη φάνηκε η οδοντοστοιχία καρχαρίας και αρχίζει να κινείται κουτσοτρέχοντας προς τον γαμπρό το ίδιο και ο «ερωτευμένος» γάιδαρος.  Τρομάζει το παλικάρι καθώς βλέπει «την κομψή» και τον γάιδαρο να τρέχουν κατά πάνω του. Το βάζει στα πόδια και αρχίζει να φωνάζει

-Πάρτε μακριά την κορκολεκομψή και το γαϊδούρι… πάρτε μακριά την κορκολεκομψή και το γαϊδούρι!!!

-Από τον «ερωτευμένο» γάιδαρο γλίτωσε γιατί σταμάτησε στο ταίρι του, την γαϊδούρα του συμπέθερου. Από  την νύφη δεν ξέρω αν την γλίτωσε γιατί αν έδωσαν τα χέρια οι συμπέθεροι ήταν δύσκολο.

-Καλά παππού ( του είπε ο Πετράν αφού συνήλθε από τα γέλια) και που κολλάει αυτό με την αρπαγή της Ευρώπης ; ( Και του έδειξε με τα μάτια το ανοιχτό βιβλίο το γλυπτό, τον ταύρο- Δία να έχει αρπάξει την Ευρώπη.)

-Πετράν εμείς δώσαμε στην Δύση μια λαμπερή Ευρώπη την οποία έκλεψε ένας παθιασμένος μυώδης ταύρος ο Δίας και αυτοί μας γυρίζουν πίσω μια κορκολεκομψή. Το χειρότερο είναι ότι εμείς την υποδεχτήκαμε σαν λαμπερή νύφη. Πήραν την Ευρώπη τον Λόγο και την Πράξη μας, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Ηράκλειτο, τους Βυζαντινούς Λόγιους και αφού τους κακοποίησαν με δίκοπο καρτεσιανό προτεσταντικό μαχαίρι μας τους επιστρέφουν και λειψούς και σαν μια κομψή νύφη. Μόνο που ή νύφη δεν μπορεί να δει, να ακούσει, να αρθρώσει και να περπατήσει τον Ελληνικό Λόγο και  Πράξη. Και ξέρεις κάτι άλλο η λέξη Κόρκος στην γλώσσα εσπεράντο σημαίνει φελλός. Τα προξενιά μας τα κάνουν οι προύχοντες μας , οι κόρκοι , οι φελλοί που θέλουν να μας πείσουν για την κομψή κόρη.  Δυστυχώς εμάς δεν την φέρνουν καβάλα πάνω σε ένα γαϊδούρι  που αν την γκρεμίσει θα έχουμε την τύχη να δούμε την αλήθεια. Αλλά μας την προξενεύουν οι κόρκοι – φελλοί  μέσα από τηλεοράσεις, σχολεία, πανεπιστήμια, πολιτικά κόμματα , πολυκαταστήματα. Ένα μεγάλο δυτικό πέπλο που βάλαμε μόνοι μας  στο πρόσωπο μας για να μην αναζητήσουμε το ανατολικό μονοπάτι που μας είπαν ότι δεν υπάρχει πια…. σχεδόν το λησμονήσαμε και εμείς…..

*Η ιστορία είναι φανταστική αλλά στην δημιουργία της βοήθησε μια ατάκα του Χρήστου στο ψητοπωλείο «– η κορκολεκομψή  και το γαϊδούρι»