Θέλω να πω ένα παραμύθι

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΠΑΕΙ καιρός πια που η γιαγιά με την ανέμη διηγιόταν τα παραμύθια της. Κάθε φορά τα ίδια, αλλά διαφορετικά ακούγονταν. Όλο και κάτι νέο θυμόταν, όλο και κάτι παλαιότερο το άφηνε στην χρήση του κόσμου. Κάθε βράδυ και ένα καινούργιο παραμύθι που ζωντάνευε εικόνες και γεννούσε βάσεις για το μέλλον.
Σ΄ ΕΝΑΝ καιρό που τα ριάλιτι ισοπεδώνουν τη σκέψη, όπου το κατιναριό κάνει το παραδοσιακό κουτσομπολιό να ξεφεύγει από τα όρια της «κοινωνικής κριτικής», σε έναν καιρό που οι αξίες είναι εξαγοράσιμες και οι ζωές μας αργυρώνονται με αποζημιώσεις, η φαντασία και το φαντασιακό δεν έχει καμιά θέση παρά μόνο αυτήν του παραμυθιάσματος.
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΜΑ στην πολιτική, παραμύθιασμα στην οικονομία, παραμύθιασμα στις ανθρώπινες σχέσεις, παραμύθιασμα για το φυσικό περιβάλλον. Κι εμείς αποδέκτες, έχοντας μπερδέψει το παραμύθι με το παραμύθιασμα, την φαντασία με την φαντασίωση, τον έρωτα με το σεξισμό και τα αισθήματα με την ιδιοκτησία.
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ νους που δημιουργεί το παραδοσιακό παραμύθι, στραγγαλίζεται από τα τετριμμένα και χωρίς χρώμα βιομηχανικά όνειρα και ψευτοαξίες. Μια ζωή χύμα κι ας έχουμε νόμους, κανόνες και άγραφες αρχές. Χύμα αφού η επικράτηση του ευκαιριακά ισχυρότερου καθορίζει τη στιγμιαία άσκηση εξουσίας όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και πνευματικό επίπεδο. Ο τρόπος παραγωγής καθορίζει και το ανθρώπινο είναι.
ΔΙΝΟΝΤΑΣ έναν μπάτσο στην ανέμη η κόκκινη κλωστή της αρχίζει να γράφει το χύμα ως χήμα. Το παραμύθι ξεκινά από το χήμα, και όχι αναιρώντας το χύμα. Από τότε που οι άγγελοι της μυθολογίας μετέφεραν το χήμα του Κμημ και του μετέπειτα Ερμή στις γυναίκες της γης. Τότε που ο Έρωτας μεταξύ των δαιμόνων και των γηγενών οδήγησε τους δεύτερους να μυηθούν στην τέχνη. Τη δυνατότητα μετατροπής του σιδήρου σε χρυσό και ασήμι, της ταπεινής αξίας σε ένα ηθικοπλαστικό μύθο που θα συνεχίσει να γαλουχεί την αγνότητα, την ανιδιοτέλεια, την αυταπάρνηση, τον αλτρουισμό.
Θα ήθελα να σας πω ένα παραμύθι … σμα η αλλοτρίωση έχει σκοτώσει και τον δικό μου νου. Θα ήθελα να σας πω ένα παραμύθι … αλλά αισθάνομαι μικρός και άστοχος παρά τα χρόνια μου. Δοκίμασε να μου το πεις εσύ!