Μήπως να κάνουμε …μούγκα για το λιμάνι;

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ να …αγαπιόμαστε, είναι η συζήτηση που κάθε φορά γίνεται, για το λιμάνι του Ναυπλίου.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, συζητάμε για τα αδρανή, και τα αδρανή παραμένουν. Απλά εφαρμόστηκαν ημίμετρα για να καταλαγιάσει η αντίδραση των πολιτών.
ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ πολλές φορές για τη μαρίνα, που θα ανοίξει νέους διαύλους επικοινωνίας του Ναυπλίου με άλλες τουριστικές περιοχές και θα προσελκύσει επιπλέον επισκέπτες στην Πρώτη Πρωτεύουσα, αλλά η μαρίνα έχει παραπεμφθεί στις …καλένδες.
ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ για την εκβάθυνση ώστε να μπαίνουν στο λιμάνι μεγάλα κρουαζιερόπλοια, βαθύναμε το λιμάνι αλλά ξεχάσαμε να βαθύνουμε την είσοδο και τα κρουαζερόπλοια πάνε σε άλλα λιμάνια ή κατεβάζουν τους επιβάτες τους με λάντζες (όπως γινόταν στη Μύκονο το 1970. Συγκρίνετε το τουριστικό νησί του παρελθόντος με το σήμερα!!!).
ΚΑΝΑΜΕ ΛΟΓΟ για ανάπλαση, πληρώσαμε δισεκατομμύρια και καταλήξαμε στον αναπλασμένο χώρο να ξεφορτώνονται μάρμαρα, να δημιουργούνται εργοτάξια, να σταθμεύουν νταλίκες και να κατασκηνώνουν τσιγγάνοι.
ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΟΥΜΕ με τη νομιμότητα και να σεβαστούμε την ιστορία της πόλης, αλλά αφήσαμε τους ιδιώτες που ενοικιάζουν χώρους του Λιμενικού Ταμείου να ασελγούν χωρίς να τους ενοχλεί κανείς, δημιουργώντας κάτω από τα τείχη της Ακροναυπλίας και πάνω από το κύμα, τερατουργήματα.
ΕΧΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΛΟΓΟ για το λιμάνι ο Δήμος Ναυπλίου, ή πρέπει να κάνουμε όλοι …μούγκα και να αποδεχόμαστε -χωρίς διαμαρτυρίες και γκρίνιες- ό,τι συμβαίνει γύρω μας;