Από τις ροζ γαρνιτούρες στις πολιτικές ευθύνες

Άρθρo του Άκη Ντάνου

ΡΟΖ εμφανίζεται η υπόθεση Ζαχόπουλου κυρίως από τα κυβερνητικά χείλη. Ροζ, γιατί το ροζ βολεύει, αλλά παράλληλα αποκρύπτει τη διάβρωση των κρατικών φορέων. Αν η υπόθεση ήταν καθαρά ροζ δεν θα μας ενδιέφερε ή ίσως ενδιέφερε όλους εκείνους τους οπαδούς της κλειδαρότρυπας των μεσημεριανών τηλεοπτικών σαβούρων.
ΟΙ ΓΑΡΓΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ιστορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας ήρθαν να συμπληρώσουν τη σεξουαλική αδηφαγία όσων δεν χόρτασαν από την ιστορία με το Βιάγκρα που στοίχισε τη ζωή του διοικητή του ΙΚΑ Βαρθολομαίου. Τα « λευκά μπουρνούζια » του Κακαουνάκη αντικαταστάθηκαν από τις μονταρισμένες σκηνές « του Dvd» του Μαξίμου.
ΔΥΟ διαφορετικές ιστορίες με τις ίδιες προεκτάσεις στη δημόσια διοίκηση αφού το ερωτικό στοιχείο αποτελούσε κριτήριο ανέλιξης στην ιεραρχία ή διατήρηση της θέσης. Και στις δύο περιπτώσεις η πολιτική ανηθικότητα υπήρξε εμφανής σύμφωνα πάντα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας. Η πολιτική της ισότητας αντικαταστάθηκε από τα ανθρώπινα πάθη.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ διάσταση δεν αφορά μόνο τα όποια οικονομικά σκάνδαλα ή αποφάσεις εξυπηρέτησης δουν το φως της δημοσιότητας αλλά άπτεται και της υποβάθμισης του γυναικείου φύλου σε απλό αντικείμενο πόθου, άσχετα αν στην τελική κατάληξη ο θύτης μετατρέπεται εκ των συγκυριών σε θύμα. Φαίνεται πως η ισότητα συνεχίζει να περνά από την κρεβατοκάμαρα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ πλευρά, η προσπάθεια συμψηφισμού με προγενέστερες ιστορίες του ΠΑΣΟΚ που καταβάλλει η κυβέρνηση αποτελεί ξεπεσμό της πολιτικής σκέψης και παραπλάνηση του πολίτη. Όχι φυσικά πως θα πρέπει να δοθεί συχωροχάρτι στα όσα συνέβαιναν επί ΠΑΣΟΚ, αλλά το παρελθόν δεν αποτελεί τεκμήριο αθωότητας της κυβέρνησης.