Το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι της διπλανής πόρτας

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

… ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΑΝ όλοι τους με τον θάνατο της ανήλικης στην Πτολεμαϊδα από τα ναρκωτικά, λες και δεν βλέπουν γύρω τους καθημερινά τι συμβαίνει. Λες και δεν έχουν ακούσει ότι στατιστικά, στην Ελλάδα, καθημερινά πεθαίνει ένας άνθρωπος από την ίδια αιτία.
ΕΦΗΣΥΧΑΣΤΗΚΑΝ όμως την Αργολίδα, επειδή η Πτολεμαϊδα είναι μακριά και πολλοί επιμένουν να αδιαφορούν για το πρόβλημα, παρ’ ότι χτυπά την πόρτα του καθενός μας. ΕΞΑΙΡΕΣΗ του κανόνα - δυστυχώς - είναι όσοι εδώ και χρόνια κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στην περιοχή μας και ζητούν από την πολιτεία, από την Αυτοδιοίκηση και από φορείς να κινηθούν πιο εντατικά, στον τομέα της πρόληψης για τους χρήστες και κυρίως για τους υποψήφιους χρήστες, και στον τομέα της καταστολής για τους εμπόρους.
Η ΣΥΝΗΘΗΣ πρακτική της Αστυνομίας να συλλαμβάνει χρήστες και να τους στέλνει στα μπουντρούμια βαφτίζοντάς τους εμπόρους, είναι σαν να κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο. Στρουθοκαμηλίζει δηλαδή η Αστυνομία και αδυνατεί να εντοπίσει - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - τους εμπόρους του θανάτου, παρ’ ότι ακόμα και ο απλός πολίτης γνωρίζει τα σημεία γύρω από το Ναύπλιο και το Άργος που γίνεται διακίνηση.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ έχει τεράστιες διαστάσεις σε τοπικό επίπεδο και κάποια στιγμή όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για την κοινωνία που σαπίζει καθημερινά και οδηγείται στατιστικά στην καταστροφή. Το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι της διπλανής πόρτας. Είναι δικό μας και αυτό σύντομα πρέπει να το αντιληφθεί ο καθένας.
ΟσΙ ΦΟΡΕΙΣ που έχουν δημιουργηθεί γι αυτό τον σκοπό επιτέλους ας δραστηριοποιηθούν πιο πολύ κι ας παράγουν ουσιαστικό έργο, πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη.