Φεμινισμός

Άρθρο της Μαργαρίτας Γουέσσελινγκ

Αναρωτιόμουν για πολύ καιρό τι είναι ο φεμινισμός, και, αφού είμαι γυναίκα, ευχόμουν να είμαι φεμινίστρια. Είναι καλό να υπερασπίζεις ο, τι είσαι. Αλλά δεν είναι δυνατόν.
Πρώτον, θα ήθελα να ξέρω, τι εννοούμε με αυτόν τον όρο, «φεμινίστρια?». Πρέπει να σημαίνει κάποια που αγωνίζεται γενικά για όλους τις γυναίκες. Εάν αγωνίζεσαι μόνο για μερικές γυναίκες, δεν είσαι φεμινίστρια, γιατί αφήνεις μερικές άλλες έξω από την προσπάθειά σου. Αλλά οι γυναίκες δεν σχηματίζουν ομοιογενή ομάδα μέσα στην δική μας κοινωνία. Οι γυναίκες βιώνουν πολύ διαφορετικές συνθήκες, έχουν διαφορετικά προβλήματα και διαφορετικούς στόχους, ανάλογα με το πόσα χρήματα διαθέτουν, δηλαδή ανάλογα με την τάξη στην οποία ανήκουν. Μια πλούσια γυναίκα μπορεί να δουλεύει για την δική της ικανοποίηση, ή για κάποιο στόχο που η ίδια θεωρεί σωστό. Μια γυναίκα της μεσαίας τάξης δουλεύει για χρήματα και για την εξουσία στην κοινωνία που φέρνει μια καριέρα. Μια φτωχή γυναίκα όμως, δουλεύει για λεφτά για να συντηρεί την οικογένειά της, μόνο. Δεν έχει την δυνατότητα να ψάχνει για ικανοποίηση μέσα στην δουλειά της. Και έτσι οι στόχοι τους είναι διαφορετικοί. Η μια βλέπει την δουλειά σαν ευκαιρία και σαν κάτι που θα την ελευθερώσει από το σπίτι, ενώ η άλλη την βλέπει σαν βάρος, κάτι που την αποκρίνει από τα παιδιά της και απειλεί την οικογένειά της.
Δεύτερον, υπάρχει το πρόβλημα της οικογένειας και των παιδιών. Να προσέχει τα παιδιά είναι η δουλειά της γυναίκας. Ακόμη στις ημέρες μας, στις περισσότερες οικογένειες, γυναίκες κάνουν σχεδόν όλες τις δουλειές του σπιτιού και φροντίζουν για τα παιδιά. Και είναι πολύ δουλειά, δηλαδή, παίρνει πολλές ώρες κάθε μέρα. Εάν μια γυναίκα που έχει παιδιά θέλει να εργάζεται έξω από το σπίτι, για να έχει τα έσοδα καθώς και την ελευθερία και την εξουσία που φέρνει αυτή η δουλειά, θα πρέπει να προσλαμβάνει κάποιον άλλον, πολύ πιθανόν μια άλλη γυναίκα, για να φροντίζει τα παιδιά της και να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Αυτή δεν θα πληρωθεί καλά, σίγουρα όχι τόσο καλά όπως την πρώτη γυναίκα. Και πώς θα φροντίζει τα δικιά της παιδιά? Έτσι δημιουργούνται ομάδες γυναικών που είναι ακόμα πιο καταπιεσμένες από πριν, γιατί πληρώνονται πολύ λίγο. Που είναι ο φεμινισμός, εάν πρέπει να καταπιέζεις κάποια άλλη γυναίκα για να αποκτήσεις αυτό, που θέλεις?
Ίσως θα λες, «στην Ελλάδα η οικογένεια είναι ισχυρή. Δεν χάνουμε την επαφή με τους γονείς μας, και, εάν είναι ανάγκη, η μητέρα της γυναίκας ή η πεθερά της μπορεί να βοηθήσει με το σπίτι και με τα παιδιά.» Ναι, είναι αλήθεια. Βλέπω ότι, στην Ελλάδα, οι μεγάλες γυναίκες βοηθούν πολύ στις πιο νέες συγγενές τους. Αλλά, δεν βρίσκονται σε ένα εύθραυστο στάδιο ζωής? Ίσως κουράζονται με όλη αυτή η δουλειά που τους φορτώνεται.
Θα ήταν ωραίο εάν ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου όλοι είχαν τις ίδιες ευκαιρίες και η δουλειά του καθένα ήταν παρόμοιο με την δουλειά των άλλων—ένας κόσμος όπου η ελευθερία ενός ανθρώπου δεν έπρεπε να προέρχεται από την καταπίεση του κάποιου άλλου ανθρώπου. Άλλα, στον αληθινό κόσμο, τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Είναι δύσκολο να ξέρεις, που να αρχίσεις.